En daar was ik toch nog even…
ik kreeg namelijk een berichtje gisteren, met de vraag of ik nog suggesties had voor een simpel en toch speciaal kerstmaal. En toen bedacht ik mij dat ik helemaal vergeten was te schrijven wat wij zelf maken met kerst (misschien toch best leuk als bescheiden suggestie voor wie nog niet weet wat te fabriceren). Dus als je nog zoekt naar iets simpels zonder gedoe maar toch een tikkeltje ‘kersterig’: bij deze alsnog ons ‘kerstmenu’.
Het is nog niet te laat, de winkels zijn vandaag nog open.
Omdat ik nog niet uitgebreid in de keuken kan staan maar al best wel wat kan doen, kozen wij voor een ouderwets gerecht: draadjesvlees (van dit recept). Ja, vlees. Een keer per jaar, met kerst, mag het. Wel biologisch, 3 sterren beter leven en anders geen vlees. Voor de mannetjes (voor de zekerheid, mochten ze geen draadjesvlees lusten) gehaktballetjes, ook bio. En voor Dejan vega stoofvlees. Op dezelfde manier klaargemaakt als het gewone vlees alleen heeft het minder lang stooftijd nodig. Wij namen kipstukjes van de Vegetarische slager daarvoor.
Ik heb het vlees allemaal gisteravond al gemaakt en het is goed gelukt. Je hoeft ook niet veel ingewikkelds te doen, alleen geduld hebben. We eten er rode kool met appeltjes bij, dat vinden De Broertjes ook lekker (diepvries, teveel kookwerk anders voor mij, maar mocht je het zelf willen maken: dit recept werkt prima vind ik). En verder roergebakken spruitjes, peultjes en sugar snaps door elkaar (roergebakken in roomboter ook), aardappelpuree en hasselback aardappeltjes uit de oven (recept hier met drie variaties, kun je kiezen), voor de mannen ook nog frietjes erbij (ovenfrietjes). Voorgerecht is kant er klaar (om werk te besparen). We leggen op alle borden wat ravioli gevuld met ricotta en spinazie (kun je overal wel kopen, vacuum verpakt) en daar doen we wat mozzarella burrata over (een bol mozzarella die van binnen een soort creme is) als ‘sausje’. Besprenkelen met olijfolie en voor mijn nicht en ons lekker zwarte peper: klaar. Toet net zo: we doen makkelijk en hebben ‘t kant en klaar. Allerlei lekkere dingetjes voor een feestelijk effect. Voor De Broertjes o.a. ook sneeuwpopijsjes (van de appie).
Natuurlijk is er daarna nog koffie met een likeurtje (en voor mijn bol alcoholvrije karamelsiroop) en de mannen krijgen warme choco van ‘choco-lolly’s’ die smelten in de warme melk. Allemaal een dot slagroom erbij en je hebt een feestelijk bakkie.
Verder bakte ik gisteren kerstmuffins met de mannetjes (je ziet ze op de fotocollage onderaan). Ook daarbij was het motto voor mij: niet teveel gedoe. Dus ik gebruikte een pak kant en klare mix van dr. Oetker. Het was gezellig om te doen samen. Ik glazuurde de cakejes (met kant en klare glazuur die je alleen even in warm water moet leggen) en De Broertjes mochten de cakejes versieren. Die komen morgenmiddag bij de kerstthee op tafel.
Zo, dat is dat. Wie weet, zitten er dingen tussen die bruikbaar zijn…? Het is eerlijk gezegd ook wel fijn om het te benaderen vanuit de gedachte ‘geen gedoe’. Dat ik nu zo moet denken om mezelf (en Dejan) veel werk te besparen in deze periode, helpt wel om e.e.a. sowieso wat relaxter te benaderen, ha!
Het gaat verder prima met de mannen. We hebben het heel knus en doen allemaal kleine fijne kerstdingetjes. Vandaag wilden we naar het Openluchtmuseum gaan met ze, maar we weten nog van een aantal jaar geleden dat het beredruk is, en voor mij is het nog net iets te hoog gegrepen (ik loop nog regelmatig tegen de deurpost aan bij de keuken als een dronken tante, ben nog steeds wat duf in m’n hoofd en heb snel koppijn op de geopereerde plek als ik teveel doe). Voor onze Dirk trouwens ook, die is ook niet in orde al knapt hij zeker elke dag wat meer op. Anyway, we wilden wel graag op pad vandaag en gaan dus nu met z’n allen naar het bezoekerscentrum van onze Veluwezoom. Daar kunnen de mannen van alles bekijken over wilde dieren, ze mogen even in de speeltuin, we wandelen naar de schaapskudde, en we sluiten af met warme choco en poffertjes in het gezellige restaurantje. En weet je, dit voelt voor zowel Dejan als mij (ook richting de mannetjes) eigenlijk veel beter dan naar zo’n massaal bezocht groot park te gaan.
Vanavond thuis gaan we een heel dierbare traditie uit mijn kindertijd oppakken. Dejan gaat als het donker is met De Broertjes een wandeling maken langs de kerstbomen in de wijk (dat deed ik gisteren al met Kleine Broer en hij vond het geweldig). Intussen maak ik een kerstbroodmaaltje. Met voor Dejan en mij vega balkenbrij, en voor de mannen ander lekkers. Kerstbrood erbij, croissantjes, de lampen uit, heel veel kaarsjes aan een de kinderkerstplaat aan. Als ze dan terugkomen van de kerstboomwandeling kunnen ze zo aanschuiven aan de feesttafel.
We merken dat ze de magie van kerst in huis opslurpen. Alle details worden gezien en benoemd door ze en ze stralen. Helemaal toen ze gistermiddag hun eigen mini boompje mochten versieren (foto bovenaan). Het moest in hun kinderhoek in de woonkamer komen te staan in plaats van hun slaapkamer, vonden ze. En dus gebeurde dat. En nu willen ze hun kerstdiner morgenavond aan hun eigen kleine tafeltje bij hun eigen boompje eten, ha! Samen met mijn nicht zitten wij dan aan de grote tafel en we gaan De Broertjes bedienen in hun ‘mini restaurant’.
Kortom: wij van Boslust hebben het heel goed hier, en we gaan er een fijne kerst van maken. Hieronder nog wat foto’s (als ik er dan toch nog even ben…).
En nu ben ik dus echt weg tot na de kerstdagen.
Een mooie, fonkelende kerstavond gewenst.
✳︎✦✧✷✳︎✦✧✷✳︎✦✧✷✳︎✦✧✷✳︎✦✧✷✳︎✦✧✷✳︎✦✧
