Feest geweest.
Dat was een heul mooi feestje hier, afgelopen zaterdag! ?
Met als kers op de taart het songfestival, waarbij meneer Duncan effe na 44 jaar voor Nederland de winst in de wacht sleepte met een waardige inzending waar volgens mij niemand plaatsvervangende schaamte om hoefde te hebben (understatement…); ook wel weer eens leuk.
Ik vierde zaterdag in kleine kring (we waren met 14) dat ik deze zomer een meisje van 50 word. Hoop te worden, moet ik dan natuurlijk netjes zeggen. En het was een fijne dag.
We begonnen met taart en daarna reden we met z’n allen naar de Zijpenberg / Posbank, waar we neerstreken op een uitrustplekje en de flessen bubbeltjes opentrokken. Die had Martine al lekker koel voor ons klaarstaan in haar restaurantje en hoefden we alleen even op te halen, ze had er ook een heerlijk hapje bij gemaakt. Het mooie uitzicht en de relaxte sfeer, maakten het heel fijn rondhangen op de Zijpenberg.
Vanaf de Zijpenberg reden we via de ‘Ardennen-route’ naar beneden (denk: stijl, bossig, s-bochten, vergezicht-doorkijkjes) naar het restaurantje van Martine. Zij had haar restaurant-opstelling veranderd in een lange tafel, uitnodigend en sfeervol.
Martine en ik hadden besloten dat ik het menu ook niet zou weten. Ik wilde het lekker loslaten. Ze had goddelijk gekookt en het eten was daarbij ook nog eens feest voor de oogjes. ‘Wat kan die koken zeg!’ roep ik elke keer weer. Een kokkin-chef die het klein en fijn aanpakt in een eigen stijl, naar wat haar hart wil. Samen met onze gasten hebben we zitten genieten! Natuurlijk vergaten we foto’s te maken van de prachtige gerechten. De amuse van biet kon ik nog net op tijd redelijk erop krijgen, al had ik er al wel een hap van genomen. Maar alles was een plaatje!
De sfeer was de hele dag relaxt, helemaal wat ik hoopte, geen gedoe zoals ik dat ken in onze familie met liedjes enzo. Er was wel een super ontroerend toespraakje van Michiel, o.a. refererend aan hoe hij Dejan vroeger kende (‘the sweetest asshole there is’ werd Dejan op hun werk altijd genoemd) en hoe hij Dejan ervaart sinds de tijd met mij samen (‘the sweetest person there is’). Vond het fijn om van een oude vriend van Dejan die hem goed kent, te horen hoe onze liefde hem verzacht heeft en dat ik dat effect op hem heb.
Inmiddels zijn Michiel en Jacqueline vrienden van ons samen en heel dierbaar. Michiel refereerde ook aan de moeilijke tijd rond mijn operatie en Dirk z’n dood, een tijd waarin hij heel dichtbij ons was, ook omdat hij een weekje op Dirk paste toen wij in Tilburg waren, en hij van Dirk hield. Hij en wij in traantjes natuurlijk zaterdag, soms gaan dingen bam! recht je hart in.
En verder werden er door anderen aan het eind ook nog allemaal persoonlijke dingetjes benoemd, zo lief! Het voert te ver om wat er gezegd werd (door o.a. mijn nicht Miranda, vriendin Trudy en Jacqueline) hier te gaan etaleren, dat hoorde daar aan tafel en het was allemaal even dierbaar. Maar een daarvan wil ik wel graag weergeven. Mijn vroegere schooljuf Jolande Jolande vertelde dat ze trots is omdat ik als kind een heel verlegen meisje was (ze schetste het beeld van hoe ik dan vooraan bij haar in de klas zat) en nu een krachtige tante ben. Ik vond het heel bijzonder dat een schooljuf die zoveel inspirerende impact op mij heeft gehad, dit nu zo kon vertellen aan tafel bij mijn 50-feestje…!
Oh man, ik ben ook zo verwend met cadeau’s… Heel veel mooie dingen voor in de tuin, om het plekje van Dirk verder op te fleuren. Vanmiddag de tuin in met al dat moois! En vriendinnetje Annelies had een tas voor mij gemaakt. Of wat zeg ik: een kunstwerk! Zo ontzettend mooi gemaakt, met zoveel originele details en allemaal in het thema van ons nieuwe puppygeluk en het type hond dat Dirk en Freek zijn (schnauzer). Ik was perplex. Ik had al eens eerder een tas van Lies en heb die jarenlang dagelijks gebruikt tot ie op was. Nu dus een nieuwe, en wat voor een, die ga ik koesteren!
Van vriendinnetje Anette kreeg ik een weekendje weg cadeau met haar samen. We gaan in de kersttijd naar Munster in Duitsland een weekendje kerstfeesten, museumbezoek, eten en lunchen en overnachten in een B&B. Wat een fijn cadeau ook! En verder waren er ook hele lieve kleine feestjes om te krijgen zoals een zakje van vriendin Trudy met allemaal feestdingetjes erin, lieve steentjes en zaadjes om bij Dirk uit te strooien. En we kregen nog een puppy-pakketje cadeau, ha!
Verwend meisje van (bijna) 50 gewoon.
Freek dan. Die heeft het super goed gedaan. Alle drukte en aandacht voor hem (het was doorlopend smelten geblazen natuurlijk) maakten er ook voor Freek een feest van. Hij had een avontuurlijke dag, zijn allereerste feest, sliep fantastisch in zijn tentje onder de tafel tijdens het eten en ook lekker tegen mij aan, en we waren allebei trots op onze heerlijke hond. Gisteren moesten we wel even een rustdagje inlassen (voor onszelf ook?) maar Freek heeft gewoon net als wij een geweldige dag gehad zaterdag. En onze Dirk, die was er ook helemaal bij, al miste ik hem nog steeds. ?
Ik was een geluksvogeltje met het weer, al mijn plannetjes lukten (love it when a plan comes together ?). Maar vooral heb ik geluk met de dierbare mooie mensen die er zaterdag waren, en met een feestmaal dat met zoveel liefde is gekookt. Dat doet Martine normaal ook, daar kreeg zij ook een prachtrecensie in de krant voor bijvoorbeeld, maar wij zijn zaterdag wel héél heerlijk in de watten gelegd!
En dan is het weer maandag. Een maandag waarop ik o.a. heel toepasselijk, ga overleggen met het eerste ‘Feestkeet-proefkonijn’ ? (dat is verplaatst van vorige week naar vandaag) en een maandag waarop er nog van alles een beetje naborrelt van ons eigen feestje, een rijk gevoel.
En ik ben dagelijks al zo rijk met Dejan en de diertjes samen. Het is armoe op fysiek vlak maar dat wordt dan in ‘liefdevol & leefstijl’ weer zó goedgemaakt. En dan zo’n dag als afgelopen zaterdag…míjn feestje was een feest!
Hier nog wat foto’s van de lieve tas van lieve Lies.
Tot gauw.
