Feestelijk.
‘Ach wat jammer dat ik bijna geen foto’s van jou zie van je feest!’ mailde Ingrid, trouwe volger van mijn blog.
Zelf ben ik er niet rouwig om, want ik zag er niet florisant uit.
Ik had een kloteweek vorige week. Buikproblemen, hield niks binnen en 40 koorts weer (net als in het najaar). Toen ik woensdag naar de huisarts belde voor wat tips, zodat ik in elk geval lekker kon happen op mijn eigen feestje zaterdag, moest ik diezelfde dag nog langskomen. Want ze vond het helemaal niet klinken naar buikgriep. Ik moest bloed laten prikken en zooi inleveren. Punt van zorg voor de huisarts is de ziekte van Crohn, die vaak samengaat met ontstekingsreuma zoals ik ‘m heb. Dat wordt dus deze week onderzocht en hoor ik vrijdag. Het is een kloteziekte, hij past ook zeker in het ‘probleempakket’ dat je cadeau krijgt als je reuma hebt, maar ik heb toch wel vertrouwen (inmiddels) dat ik er mooi langs ga glippen. Reden: uit de bloedtest bleek dat er in elk geval een infectie is. Dat kan met de ziekte van Crohn ook, maar ik kreeg dit zo accuut, dat ik er wel een rustig gevoel bij heb.
Ik voelde me zaterdag nog steeds slap en leeggelopen (sorry voor de beeldende woordkeuze) en ik zag grauw. Dus geen foto’s. Ik sta er wel op, maar ziek, niet feestelijk.
Ik voelde me wel echt ‘gloedvol’, en daar was ook alle reden toe, zo warm omringd zijn en zo heerlijk mogen genieten (en alles binnenhouden ook!). Maar ik was nog een vaatdoek eigenlijk. Een muffige.
Vandaag gaat het alweer veel beter en voel ik me nog steeds feestelijk ?.
Ik ben namelijk een nagenieter. Voorpret en napret zijn voor mij misschien nog wel meer een feestje dan het echte feest. Maarja, feestvoorpret en -napret kan niet zonder het feest zelf natuurlijk, ha!
Speaking of…
Vandaag had ik overleg met Yo, mijn eerste ‘proefkonijn’ voor de Feestkeet. Ze heeft een heel mooie reden om iets vieren. En dat doen in de keet, samen met haar vriendinnen; gaat volgens mij helemaal fijn worden. En weet je, ik betrapte mezelf er vandaag op dat ik het stiekem nog leuker vind om met het feestje van een ander bezig te zijn dan dat van mijzelf. Dus die Feestkeert, dat wordt genieten!
Dejan heeft vandaag een serietje foto’s van mij gemaakt. Voor Ingrid ?. En voor de pret. Napret. Tante Boslust van bijna 50 straalt weer een beetje. Meer dan ik de afgelopen 2 jaar heb gedaan (neurodinges) en veel meer dan ik de afgelopen week deed maar dat was geen moeilijke uitdaging, ha! Ik heb me lekker lopen aanstellen op die foto’s en dat was leuk, zei m’n fotograaf. Nou ja, onderaan dus een tante Boslust overdosis.
Bovenaan de foto van de dag: Freek bij mij op de bank vanmorgen. Hij is om op te vreten. Er wordt positief over hem geroddeld in het dorp; dat ie zo geweldig is. Freek = Dirk z’n ziel, in het hartje van hemzelf.
En verder ook nog een foto van een mooie bloementuin. Ik ben de buurtbewoners die zo vaak in hun tuinen zitten te wroeten, harken, schoffelen, plukken, trekken en zwoegen dankbaar. Want nu door de straat lopen, is ook weer een…juist ja, feestje!
Zie joe zoen. ?
