Freek Frummel
In mijn vakantieblogbericht schreef ik al dat onze Freek een vervelend probleem heeft. Dat zal ik bij deze uitleggen, in de hoop dat als je dit ooit ook meemaakt met je hondenkind, je weet wat er mogelijk aan de hand is.
Freek heeft een pielemuis probleem. Hij heeft een lichte ontsteking daar en dat is op zich niet zo’n ramp. Alleen: door irritatie gaat Freek daar dan zitten poetsen, met wèl rampzalige gevolgen (als je niets doet): het voorste stukje van zijn piemel gaat dan namelijk door dat poetsen zo opzwellen, dat het als een opgeblazen ballonnetje naar buiten steekt, afgekneld raakt en niet meer terug wil.
Als dat gebeurt, moeten wij proberen het pielemuis-ballonnetje terug te proppen in de piemel-huid. Doen we dat niet (en we hebben daar ongeveer een uur tijd voor) dan knelt de boel zo af dat het uiteindelijk afsterft en een amputatie de enige oplossing is. Dat willen we uiteraard voorkomen!
Dat terugduwen van zijn pielemuis-ballonnetje is helemaal geen fijn klusje om te doen omdat Freek het heel vervelend vindt dat we eraan zitten. Het doet zeer en dat merk je aan hem, zo zielig…! Soms gaat ie heel hard blaffen en schreeuwen. Toch lukt het wel in 99% van de tijd om het ballonnetje ‘terug in huis te krijgen’, maar laatst moest hij toch twee keer vrij kort achterelkaar naar de dierenarts voor hulp.
Omdat wij ‘s nachts niet zien of dit probleem zich voordoet, en het rampzalig is als die situatie een hele nacht ongezien zou voortduren, was ik de laatste tijd om het uur wakker om Freek te checken. En ja, soms ontdekte ik dan dus ook dat ie weer pielemuis-nood had. Dejan wakker maken en hup, middenin de nacht Freek moeten ‘martelen’. Allemaal van slag.
Gelukkig hebben we inmiddels een goed vermoeden van wat er werkelijk aan de hand is. En een pakketje aan maatregelen dat zijn effect lijkt te brengen, fingers crossed! Ten eerste spoelen wij zijn pielemuisje nu elke avond door met een spuit gevuld met een ontsmettend middel. Ik heb geleerd van onze dierenarts Bouke, hoe ik dat zelf kan doen bij Freek. Dat leek eerst even eng, maar dat gaat juist supergoed. Freek werkt fantastisch mee en -ik durf het bijna niet te schrijven- dit middel lijkt z’n effect te hebben. Want Freek heeft al echt beduidend minder de neiging om zijn pielemuis te willen poetsen.
Daarnaast heeft Freek nu ‘s nachts een ‘luier’ om, ter voorkoming dat hij makkelijk bij z’n piemel kan. Dat is een incontinentieband voor hondjes. En die lijkt ook rust te geven voor hem. Een kap om z’n koppie was niet te doen, veel te zielig. Hij rolt in de nacht graag meerdere keren op zijn rug om dan met gestrekte pootjes op de rug te slapen. Dat lukte met die kap niet. En we hebben 2 soorten geprobeerd: een opblaasbare die je dus in zachtheid kan variëren en een stoffen kap die mee kan buigen. Maar allebei was helemaal niks. De ‘luier’ gaat wel goed.
Dan nog controleer ik Freek een paar keer per nacht (onder de incontinentieband kijken of pielemuis netjes in z’n holletje gebleven is, omdat Freek, als ie echt wil, daar nog wel enigszins bij kan) maar ik controleer al wel minder vaak, omdat het nu al nachtenlang goed gaat. Ik word nu om de ± 3 uur wakker om te checken. Dat blijf ik doen totdat we echt overtuigd zijn dat dit probleem verholpen is.
Eerst dachten we dat Freek Spaanse kraag had (komt ook bij kids voor) maar dat lijkt niet het geval. Het lijkt eerder een irritatie van piemel-voorhuid-gebied te zijn. Dat hebben veel honden, maar sommige honden krijgen er meer last van. Gelukkig heeft Freek geen echte infectie, geen troep enz. daar, maar wel genoeg irritatie kennelijk om jeuk en steekjes te ervaren. Maar het lijkt erop dat met elke dag spoelen en ontsmetten, de rust er dus in komt. En ja, als ik dit schrijf, denk ik meteen al: ‘zul je zien dat het vandaag of vannacht weer misgaat’. Indekken, dan toch een beetje.
Als het probleem op deze manier niet verdwijnt, is een operatie nog een optie. Daarbij wordt zijn voorhuidje wijder gemaakt, zodat pielemuis beter terug kan gaan in de schacht en niet meer eruit blijft steken en afgekneld raakt. Maar hij lijkt daar genoeg ruimte te hebben dus dat is niet de oorzaak van het probleem, alleen het kan evt. wel een oplossing zijn om het nog wat ruimer te maken. We hopen natuurlijk dat het doorspoelen het probleem al goed aanpakt. Als dat zo is, kunnen we het ook weer gaan afbouwen en maar af en toe spoelen. Nu doe ik het nog elke avond. Dejan leidt Freek af met koekjes en ik doe de spoel-behandeling.
Onze Freek is een stoere! De dierenarts is steeds weer blij verrast hoeveel Freek kan hebben en hoe goed hij meewerkt. Thuis ook; we kunnen moeiteloos verzorgingsdingen doen, hem wassen is geen probleem, kammen ook niet, tandenpoetsen niet, pillen in ‘t bekkie stoppen: geen probleem. En medische handelingen ook niet. Behalve dan die afgeknelde pielemuis terug in z’n huisje stoppen. Logisch ook, dat mannetje heeft pijn en wil het niet. We hopen vurig dat dit niet meer voor gaat komen.
Mocht jouw hond dus ook dit probleem hebben: een vuurrood, opgeblazen ballontje dat uitsteekt en niet terug wil: denk dan niet alleen aan Spaanse kraag maar denk ook eens aan een (milde) ontsteking, die dus relatief simpel op te lossen is (en duim even voor ons dat dat hier ook daadwerkelijk het geval is met Freek?!). Ga sowieso naar de dierenarts, het is een super vervelend probleem voor je hond(je).
Nouja, ‘t is maar een tip.
Met de groeten van Freek!
Kiki
