Ik hou van de dromerige sfeer die hangt rond zwarte kale winterbomen.
En als er in die bomen ook nog lieve lampjes hangen…een sprookje. Van zo’n sprookje mochten we vanmiddag genieten op Landgoed Mookerheide in Molenhoek.
We hebben de winterwandeling die gepland stond in Dieren (Veluwezoom) met vriendin Jolande opnieuw even uitgesteld. De gevoelstemp was daar donderdag nog -7 en we wilden niet helemaal die kant op reizen om vervolgens maar een half uurtje te wandelen, dan hadden we echt een langere wandeling willen maken. Maar dat vonden we voor Freek too much in die kou (hij heeft een vrij dunne vacht omdat hij medicatie heeft tegen allergie). We wilden als alternatief een korte wandeling doen in mijn geboortedorp Molenhoek (5 minuten treinen vanaf Nijmegen). Maar toen we donderdag op station Nijmegen Heyendaal stonden, bleek de trein gecanceld. Dus we zijn maar weer teruggewandeld naar huis, via een van onze favoriete plekjes, Plek. Geen straf.
◀︎ Vandaag zijn we alsnog gaan wandelen in Molenhoek, met happies en drankies op het jachtslot. Het was somber en grijs buiten maar daar in die natuur is het mooi, zelfs een beetje magisch, met dit weer.
De Mookerheide is prachtig en Dejan en ik komen er heel graag. Meestal op de Vespa, deze keer met de trein. Op station Mook-Molenhoek stap je de trein uit en meteen, bam! de prachtige natuur in. Vanaf de Heumense Schans (beetje klimmen) heb je mooi uitzicht, o.a. op Molenhoek en de Maas erachter. De Maas was vandaag moeilijk te fotograferen door het licht mistige weer.
▼ Het jachtslot is af, dat wil zeggen: in de originele staat teruggebracht en de werkzaamheden zitten erop. Waar het lange, lange tijd wit was met een kopergroen torentje (zo kende ik het ook als kind) bleek het gebouw van origine juist pastelkleurtjes te hebben gehad. Roze stucwerk, kleurige mozaïek en daarbij dan nog -bijna Efteling-achtig- gele dakpannen… Het jachtslot is mij heel dierbaar (dat is een verhaal dat ik wel eens vaker heb gedeeld, zoals hier) en ‘t doet stiekem een beetje pijn, de nieuwe staat van ‘t gebouw. Maar het is dus de originele staat en met veel zorg en aandacht gerestaureerd. Aan de lange oprijlaan in het bos, naar het slot, word je verwelkomd met kerstlampjes die gelukkig na kerst zijn blijven hangen. Lichtjes in het winterdonker, prachtig!
Mooie Mookerheide vanmiddag.
Dan nu een kook- en baktip.
Je had nog het recept -en mijn ervaringen daarmee- tegoed van brioche brood. Ik gebruikte dit recept, van Laura’s Bakery. Het was leuk om te maken en niet moeilijk, maar ik vind wel dat het recept veel gedetailleerder had gekund, je moet wel wat zaakjes zelf gokken. In wat voor bakblik het briochebrood moet, bijvoorbeeld. Ik nam een klein cakeblik van 20 cm lengte en dat pakte goed uit.
Ook moet je weten dat zij met oventemperatuur de standaard oven bedoelt en niet hetelucht. Wij hebben hetelucht en dan moet je 20% lager gaan zitten wat betreft de temperatuur. In dit geval dus niet op de 180 graden uit het recept bakken, maar 144 graden (dat kan bij ons niet, dat werd 145 graden, ook prima).
Het rijzen dan: je moet het brood 70 minuten laten narijzen en dat moet afgedekt, ik had een theedoek over het bakblik gelegd. Staat niet in het recept, maar ik vond dat ergens in de reacties. Verder ziet het deeg er heel erg raar uit en dat is normaal. Maar dat staat nergens in het recept vermeld. Voor de nacht rijzen, ziet het eruit als een kleibal. Na die nacht, is het ineens lekker fluffy en gerezen. Maar als je het dan kneedt, is het deeg weer heel raar. Het moet op een warme plek rijzen, merkte ik. Heb het op de vensterbank boven de verwarming gezet. Het rees toen prima en er ontstond een mooi luchtig, licht deeg.
Als je dat alles niet weet, denk je de hele tijd dat het brood faliekant aan ‘t mislukken is. Maar dat deed het dus helemaal niet, wij hadden een fantastisch, lekker luchtig en mals brood (foto hieronder is mijn brood). Het is dus een heerlijk recept! Lichtjes zoet ook. Ik doe er de volgende keer zelfs 2 zakjes vanillesuiker in ipv 1 zakje. Die vanillesuiker heb ik zelf bedacht en dat kan het brood ook echt goed hebben. Het zoutgehalte vind ik trouwens too much dus dat gaat de volgende keer wat omlaag. Maar over all: een fantastisch, feestelijk brood voor bij je zondagse ontbijtje of brunch of op de feesttafel bijvoorbeeld! Aanrader.
Dat was ‘m weer! Morgen wordt een dagje badderen & brainstormen. We zijn vol van start gegaan met het Vierdaagse Troostboekje, hebben een handig actielijstje gemaild gekregen na.v. het overleg met Communicatie van de Vierdaagse en zowel zij als wij, gaan nu aan de bak met wat regeldingen. En wij gaan ook werken aan een eerste opzet. De ideeën borrelen al, tijd om het lekker te laten bruisen. Maar nu eerst aan de zaterdagavond-kaasfondue, joe!
Fijn winterweekend nog.
Kiki
