Koffie en(keuken)kolder

Zondag 7 juli 2019

Terwijl ik rustig geniet van m’n zondagse bakkie (‘had ik er nou een koekje bij gedaan of heb ik dat al op…?’) denk ik terug aan een bijzondere ervaring van afgelopen woensdag. Toen reden wij op de Vespa naar Duiven. Niet voor de Ikea maar voor achterbuur Bruynzeel Keukens.
Het voelt uitermate verrijkend om daar eens te zijn geweest…

Wij zijn bezig met het voorbereiden van onze ‘grote keukenopknap’ ronde 2. Uitvoering: zaterdag 19 juli. We doen dat samen met vrienden Annelies en Pavel (de eerste was najaar 2017, ook samen met hen) en we hebben voor onze keukenactie spullen gekocht bij Ikea, Cool Blue en Bruynzeel.

Bij Ikea bestelden we 1 bovenkast, een op maat gemaakt aanrechtblad met ingebouwde spoelbak en een groot werkblad, ook op maat gemaakt, met een speciaal soort afgeronde hoek van hetzelfde materiaal. Wordt 19 juli allemaal gedumpt hier door de Ikea. Bij Cool Blue hebben we een Smeg fornuis besteld, dat komt 18 juli en bij Bruynzeel kochten we een onderkast, ook die komt de 18e.

Appeltje eitje!

Het fornuis bij Cool Blue was in minder dan 1 minuut geregeld en de hele zooi bestellen bij Ikea was ook gedaan in  een poep en een scheet (he jakkes!). Dejan en ik hadden heel precies alles opgemeten en met hulp van de Ikea site een keukenplan uitgeprint. Het was maandag druk bij de keukenmensen van Ikea en dat werd even wachten, maar vriendin Martine en ik kregen een bon voor gratis koffie met gebak en een pieper mee. ‘Als de pieper gaat, ben je aan de beurt’. Prima geregeld.

Toen het zover was (dat was niet eens zo heel veel later) hielp een trefzekere meneer ons met bestellen. Die gaf snel nog een goed advies over de spoelbak, ik overlegde met meneer Boslust (Hoofd Spoelkeuken ?) en hup, klaar! Binnen no time konden Martine en ik door naar de Zweedse ballen.

Op bezoek bij Bruynzeel

Bij Bruynzeel werd het een iets ander verhaal…

Het ging ons om een eenvoudige onderkast.
Geen lades, geen speciale handgrepen, geen kleurtjes en printjes.
Gewoon, een witte onderkast met een deur en een plank. Daar komt dan een stuk aanrechtblad bovenop en zo hebben we extra werk- en opbergruimte. Een heel keukenblok vervangen vonden we zonde, dus dan gewoon een kastje erbij.

Ons keukenblok is van Bruynzeel (onze verhuurder heeft daar een contract denk ik) en dus belden wij met Bruynzeel om te vragen of we van ons type keuken, 1 onderkast erbij kunnen kopen. Dat was geen probleem maar dan moesten we wel naar de showroom komen. Freek was welkom. En dus klommen wij gedrieën op ons gemotoriseerde stalen ros en tuften naar Duiven. Mooie route, so far so good.

Daar aangekomen, vielen we als een blok (what’s in a name…) voor de Piet Zwart keuken in de etalage. ‘Het is maar goed dat we geen compleet nieuwe keuken nodig hebben’, zeiden we. Want Piet Zwart in een nieuw jasje: best prijzig. En mooooi! De mooiste keuken die we ooit hebben gezien.
Doen we dus niet. Gewoon alleen een witte onderkast zonder fratsen.
‘Moet snel klaar zijn, kunnen we daarna lunchen bij dat ene bijzondere Italiaanse tentje in Lathum’.

Gedooooeeeee!

Nou, niet dus.
We hebben anderhalf uur gezeten bij Bruynzeel. En dat was NIET omdat we ons alsnog lieten verleiden tot het kopen van die Piet Zwart keuken. Dat was puur en alleen voor die ene onderkast.

Met een aardige verkoopmevrouw die haar eerste werkdag had bij Bruynzeel (en dus mocht beginnen met 1 kast), zaten we anderhalfuur lang aan tafel. Eerst moest alles worden voorbereid. Gelukkig wilden we geen koffie of thee, dat had die anderhalf uur nog opgeschroefd. Na 20 minuten konden we to the point komen.
‘We willen een witte onderkast zonder lade, uit de Atlas serie’.

Daarna zaten we drie kwartier te turen naar een beeldscherm.
Of we dit wilden, of we dat wilden, of de kast een dicht schotje moest hebben bovenaan of juist niet (geen lade willen, maakt het er niet eenvoudiger op zo hebben wij geleerd…) en natuurlijk: welke kleur wit we wilden.

En toen de lieve mevrouw de hele meuk aan keuzemogelijkheden door het computerprogramma had doorlopen met ons, en wij dachten: afrekenen en wegwezen!, moesten we nog het koopcontract doornemen en tekenen.
Want hé: je koopt wel een Bruynzeel, als er ooit iets mee is, dan heb je een hele bak aan service klaarstaan! Toen we getekend hadden, waren we nog steeds niet klaar. De koopovereenkomst moest nog gescand en geprint worden. Dat was even wat werk. En wij ons al die tijd maar weer verlekkeren aan de Piet Zwart keuken…

Maar eindelijk, het was geregeld. In een deftig mapje werd ons het 13 pagina’s tellende koopcontract voor die ene witte very basic onderkast zonder lade, overhandigd.
Een plechtig moment dat ik meteen weer verpeste door te zeggen: ‘Het mooie mapje mag je houden, dat past niet in mijn tas’. Even betrok haar gezicht. Ik had ‘t natuurlijk ook wel kunnen bedenken: als je je eerste keuken(kast) verkoopt, wil je een mooi mapje meegeven. Trut die ik was. ☺️
Maar ze herstelde zich snel en gaf opgewekt nog een goed advies.
‘Lees het contract thuis nog even op je gemak door’ zei ze, terwijl wij het eerste de beste geschikte vlucht- moment met beide handen aangrepen en dus al zo’n beetje buiten stonden.
‘Koopcontrast thuis doorlezen’. Ook dat nog…!

Alles bij elkaar…

Maar: al dat kiezen, beslissen, tekenen en wachten daar in Duiven, heeft ons wel bewust gemaakt van ons voorrecht. Want wij zijn wij nu dan mooi wèl de gelukkige bezitters van een extra Bruynzeel onderkast in wit, met zwarte stootplint, een legplank èn een deur! En dat alles uit de Atlas serie.
Heuj, dat je ‘t even weet!

Dat we daarbij ook een aanrecht met ingebouwde spoelbak, een bovenkast, een werkblad met speciaal afgeronde hoek en een Smeg fornuis met wokbrander en bijbehorende wokring krijgen, is van ondergeschikt belang natuurlijk. Dat past allemaal prima in die ene bestel-bevestigings-mail van Cool Blue en op dat ene Ikea A4tje.

En precies dáárom zijn wij nou fan van de Zweedse gigant…

Anyway.
Manlief kookt vanavond een heerlijk Italiaans maaltje (dit is het ). Dus kom, ik ga eens even het aanrecht opruimen. Zoals je ziet op de foto is dat wel effe nodig. Kan m’n lief koken in een keuken die nog niet optimaal is (want de Bruynzeelkast ontbreekt nog!) maar die in elk geval schoon is.

See you.