Stonden we ineens te verven.
We vonden de witte muur achter de kast maar grauw en wilden er iets mee. Dus: op naar de verfwinkel om daar eindeloos naar kleur-kaartjes te staan turen: “te roze/te bruin/te rood/te geel/te paars”. Uiteindelijk wisten we een kleur uit te kiezen. Die hebben we thuis met witte verf nog mooier gemaakt en hoppetop, smeren met die hap!
Vrijdag nog onder narcose mijn laatste behandeling gehad, maandag aan de schilder samen met m’n lief. Het leven is in elk geval allesbehalve saai, ha! Het voelde voor ons allebei fijn en gezellig om dit te doen. Dejan deed het grotere werk, ik de randjes en geduld stukken. We deden er 2 werkdagen over, met veel pauze’s en veel relaxen.
En nu zijn we tevreden. Het leuke is dat de kleur steeds weer een beetje verandert door de dag heen. Soms is ie bruiner, soms roder, soms meer terra.
Het is in elk geval precies geworden wat we wilden, een beetje eigenwijs en warm met een snuf retro. Aarde-rood (verfkleur: ‘rooibos’ van Flexa, aangelengd met witte muurverf).
Een kussen op de bank en koffiebekertje waren de inspiratiebronnen voor de muurkleur. Samen met het vele grijsblauw in huis, klopt het gewoon voor ons. Dag grauw-wit, hallo aarde-rood!
Wat een fijn nestje hebben we toch. En wat een fijne start van deze nieuwe week, waarin de tekst ‘Radboud UMC’ bijna niet in onze agenda voorkomt.
Kiki
