De kortste dag en de langste nacht.
Is het alweer 21 december! Het gaat allemaal zo belachelijk snel… Onze dag was ook weer flink gevuld en dan is ie binnen no time voorbij. Tijd vliegt -wat zeg ik: raast!- voorbij.
Hieronder weer van alles: het laatste stukje van het eigenwijze kerstmenu, een suggestie voor overwerkte pakketbezorgers, nieuws over de notenkrakersoldaatjes, recept tips met links erbij, ons eigen kerstmenu 2020, cadeautjes die wij zelf kregen en krijgen en natuurlijk weer lichtpuntjes. Want we zitten in de allerdonkerste dagen van het jaar.
De notenkrakers
In dit blogbericht van een tijdje terug kan je lezen over de soldaatjes op de foto bovenaan. En ik beloofde een vervolgbericht, omdat het nog spannend zou worden hoe het met de soldaatjes zou gaan. Ze hadden een slokkie teveel op en daarom kregen ze een engeltje bij zich dat over de soldaatjes moest waken. Dat alles in de hoop dat de heren de fles zouden laten staan en fris en vrolijk de kerstboom in konden.
Maar engeltjelief kon niet veel voor ze betekenen. De soldaatjes bleven maar naar die fles grijpen, elke ochtend was het ‘t zelfde verhaal: dronken soldaatjes die omvielen en een kater hadden. Daarom besloten we ze maar niet in de kerstboom te hangen, dat zou een ramp worden. Er kwam een soldaat bij, die wat extra op ze moest letten. Ook dat haalt niets uit: meneer maxi doet gewoon gezellig met ze mee, zoals je kan zien aan zijn rode wangen. En hij staat daar wel leuk te lachen als een boer met kiespijn maar hij is de helft van de tijd laveloos en dus geen haar beter! Laten we hopen dat ie niet van zijn post af valt, daar bovenaan.
Nou ja, met de notenkrakersoldaatjes in de boomhut van familie Boslust wordt ‘t dus niet wat, deze kerst. Misschien volgend jaar? Kijken of ze iets leren van hun ‘straf’: geen plek in de kerstboom. Want dat kunnen ze wel vergeten, dat snap je.
Ook voor hen dus een sobere kerst dit jaar.
Eigenwijs kerstmenu (afsluiter)
Hier het eigenwijze puntje op de i van het menu uit ons kerstboekje (2016): chocodrankje met witte peper. Weer es wat anders dan koffie met een kransje. Als je de slagroom bovenop weglaat (of heel weinig neemt) is het nog steeds een lekker drankje en doordat het niet met melk maar water is bereid, is het een vrij lichte drank. Fijner voor als je uit elkaar ploft van het kerstdiner (wat hier gelukkig nooit gebeurt, het lijkt me erg onaangenaam).
Ons kerstmenu van dit jaar
De onderdelen van het menu uit ons kerstboekje hebben we al eens gemaakt. Voor ons dus dit jaar een ander menu. Op 1e kerstdag gaan we snoepen van een (vermoedelijk) fantastisch tapasmaal van Mi Barrio, uit de stad. We hebben de vega versie, met allebei een ander voorgerecht en toetje. Kunnen we proeven van elkaars hapjes. Gisteren hebben we het menu besteld, het wordt lekker thuisbezorgd en we verheugen ons erop.
Op 2e kerstdag koken wij zelf. We maken o.a. deze vega boeuf Bourgignon. De link brengt je naar het bericht (op mijn blog) van 9 december, waar ik de receptlink voor de boeuf Bourgignon heb gedeeld. In dat blogbericht staan nog een paar extra tips voor bij de boeuf.
We krijgen mijn nicht Judit op bezoek 2e kerstdag. Dat doen we al een paar jaar en het is voor ons alledrie een dierbare traditie. Judit leeft momenteel ook veel alleen, zij heeft bijvoorbeeld al maanden geen koor-activiteiten en ze werkt al maanden thuis. Wijzelf zien ook niet veel mensen, dus we vinden dat het verantwoord kan met alle algemene maatregelen en de maatregelen die we daar zelf bovenop nemen. Een nieuwe maatregel in huis, is bijvoorbeeld het regelen van de luchtvochtigheid. Daarover zo meer onder het kopje ‘cadeautjes’.
Terug naar het kerstmenu. Voor bij de koffie (en kerstthee) maken wij deze traditionele kersttulband (recept van patissier Cees Holtkamp) waarvoor de voorbereidingen morgen beginnen. Dan gaan we heel veel gedroogd fruit snijden (dadels, abrikozen, amarene kersen, sinaasappel) en dat moet dan samen met krenten en rozijnen in een marinade van o.a. rum en cognac. Dat mag dan 2 dagen trekken (recept zegt een a twee dagen, maar van 2 dagen wordt het echt lekkerder!). En dan wordt de tulband donderdag gebakken.
Woensdag ga ik deze ginger bread koekjes bakken en ook de gluhwein maken. Het kan niet anders dan ons huis gaat de komende 3 dagen nog meer en warmer geuren naar kerst.
Cadeautjes
wij mochten kerstcadeautjes shoppen. Dat was het alternatieve kerstpakket van Attent, de organisatie waar wij herinneringenboekjes (en nu troostboekjes) voor maken. Attent heeft dat voor alle medewerkers (vrijwillig en betaald) zo gedaan en dan krijg je een bepaald aantal punten waarmee je cadeautjes kan uitzoeken ter waarde van die hoeveelheid punten.
We hebben samen goed gespeurd naar dingen die we echt nodig hebben. Want nadat wij in het voorjaar een enorme klus hadden aan het verhuis-klaar maken van onze inboedel (lees: een giga berg aan zooi moesten wegwerken) wilden we voorkomen dat we nu nieuwe spullen de boomhut in gaan lopen slepen waar we toch niks mee doen.
We zijn goed geslaagd bij de digitale kerstmarkt van Attent. We kozen een vilten rommelbakje voor op het bureau (handig voor alle kleine spulletjes die dagelijks gebruikt worden), ook nog een extra kettingslot voor onze Vespa, een bewaardoos voor kaas voor in de koelkast, haarbandjes voor mij, een vlaggenlijn van schoolbord. Niet noodzakelijk natuurlijk dat laatste, maar wel heel fijn voor feestjes en voor mijn kookproject, dat zeker weer een keer een doorstart zal krijgen zodra dat zorgeloos en veilig kan.
Last but not least: we kozen een aroma diffuser.
Een wattes?!
Dat is een elektrische geurbrander. Die hebben wij niet zozeer nodig voor de geur (het ruikt hier al fijn naar kerst dankzij de kerstboom) maar we wilden die diffuser omdat ie stoom maakt. Het wordt namelijk steeds vaker genoemd als factor van betekenis bij de verspreiding van corona: zo’n virus heeft minder kans als de luchtvochtigheid in binnenruimtes tussen 40 en 60% is. Daarover lees je hier meer, mocht je het interessant vinden.
Wij hebben een luchtvochtigheidsmetertje gekocht en dat gaf aan dat het bij ons soms mooi rond de 50 zit, maar op andere momenten hangt het niveau nog maar net boven die 40. En als het dan een droge dag is, wij raam en balkondeur wijd openzetten voor ventilatie vanwege bijv. bezoek (met de luchtreinigingsmachine ook aan natuurlijk), dan kan die ventilatie de lucht te droog maken. Dus wilden we een aromadiffuser. Geen ingewikkeld apparaat, neemt nauwelijks ruimte in en is best effectief.
We hebben er een lekker sinaasappel-olietje bij gedaan en nu ruikt de woonkamer niet alleen naar kerstboom maar ook naar sinaasappel, yum! Maar belangrijker: we zagen de luchtvochtigheid gestaag omhoog gaan. Van 42 naar inmiddels 50 en dat zal misschien nog wat verder stijgen. Mooi.
Ontzettend attent van Attent: zo’n zelf-kiezen-kerstpakket, ha!
Op de foto hieronder -van onze kerstkamer bij winterschemer- is de aroma diffuser te zien, in de boekenkast links. Met een gezellig oranje lichtgevend kleurtje. Maar de kleuren kunnen ook uit, dan is ie gewoon wit.
Kerstpakketjes
Even iets anders nu nog.
Pakketbezorgers hebben het waanzinnig druk. Zij staan onder grote werkdruk, zeker nu met de kerstdagen voor de deur en veel winkels dicht door lockdown. We zijn allemaal nog meer afhankelijk van hun harde werken.
In het voorjaar hadden wij al de bedankbriefjes op de voordeur hangen, dat werd ontzettend goed ontvangen. En nu hebben we een mini kerstcadeautje voor de bezorgers. Een doosje in de vorm van een huisje met wat kleine dingetjes erin. Kerstkransje (‘lekker snoepen’), kaarsje (‘beetje licht in de donkerste dagen’), kerstchocolaatjes (‘lekker snoepen 2’), een leuke kerstman-satéprikker (‘grapje voor thuis’) en een mandarijn (‘om gezond te blijven met al dat harde werken’). Alles symbolisch dus en niks spectaculairs, maar bedoeld als het bekende hart onder ‘t riempje.
We hopen dat het ze tijdens hun (momenteel) lange, heftig dagen een kleine glimlach brengt. Bij Even tot hier werd zaterdag ook al aandacht besteed aan de pakketbezorgers in deze dagen voor kerst. Mensen die nu niet naar de sportschool kunnen door de lockdown, werden opgeroepen om de pakketbezorgers in hun straat te helpen door pakketjes langs de deuren te brengen. En dat dan snel rennend, dan heb je toch je shotje sport gehad. En zo hoeft de bezorger niet al die deuren langs en is hij/zij sneller klaar in een wijk. Geniaal idee, benieuwd of het in realiteit werkt en of er gehoor aan wordt gegeven.
Maar in het besef dat ze het zwaar hebben nu, staan er hier dus een paar kerstpakketjes klaar.
Want we verwachten nog een paar postpakketjes. Zo kocht ik op Marktplaats mini kandelaartjes voor kerstboomkaarsjes. We hebben er al 3 (foto hieronder) maar ik wilde er graag nog wat bij. Dan komen ze vanaf kerstavond t/m ‘3e kerstdag’ allemaal op de eettafel te staan met de kaarsjes aan. En ik weet van mijn kindertijd: dat is mooi…
Lichtpuntjes
Tijd voor de lichtpuntjes van vandaag.
🌠 Lisanne, een stadsgenoot van ons, vroeg voor haar verjaardag een ‘bieb kastje’ voor in de tuin. Dat kun je lezen in dit artikel van In de Buurt Nijmegen. Je ziet ze steeds vaker: boekenruilplekjes in het openbaar. Er zijn er heel veel van in Nijmegen, we hebben niet eerder in een stad (of dorp) zoveel mini biebjes gezien. En daar zijn dus ook speciale kastjes voor, hoe leuk.
Bij ons in het gebouw is trouwens ook een leuk systeem, ontdekten we al vrij snel. Als je iets niet meer kan gebruiken (kan van alles zijn en niet alleen boeken) dan leg je dat op of bij een van de (overigens ontzettend saaie, degelijke) stoelen beneden in de (net zo saaie, degelijke) hal. Dat betekent dat iedereen het mag meenemen. Zo namen wij laatst in dankbaarheid een super handige ovenschaal mee die ook een kunststof deksel heeft, waardoor het meteen ook een bewaardoos is voor in de koelkast. Kun je dat kliekje ovenschotel gewoon lekker laten zitten en vers houden in de koeling.
Anyway. Gratis boeken in lieve kastjes. Ze hebben niet speciaal iets met kerst te maken maar geven in deze tijd wel een extra glimlach toch?! Ook een mini biebje in je voortuin? Of in de hal van je appartementen- of flatgebouw? Kijk dan eens hier.
🌠 Nog een lichtpunt. Restaurants die afhaalmenu’s bedenken of street food verkopen, koffietentjes die coffee to go aanbieden, winkels die proberen een positieve draai te geven aan de ellende; de creativiteit die steeds loskomt: het is toch fantastisch? Dat is van de nood een deugd maken op het hoogste niveau.
Een hele leuke winkel in Nijmegen, Ieder z’n vak, heeft een etalage gemaakt voor windowshoppen. Waarbij allerlei cadeautjes door het raam goed te bekijken zijn met nummertjes erbij, zodat je de winkel per mail of telefoon kan laten weten wat je wil hebben. Het wordt dan mooi voor je ingepakt en (binnen Nijmegen) gratis bezorgd. Niet alleen heel inventief; ze besparen de pakketbezorgers zo ook nog eens extra werk.
Dat was ‘m weer voor vandaag mensen. Morgen weer een nieuw blogje Boslust in kerstsferen. Met nieuwe lichtpuntjes, weer wat recepttips en ook een terugblik op precies een half jaar wonen in Nijmegen. Time flies… En met dat cliché ben ik terug bij waar ik dit bericht mee begon. Ik hou van af en rond.
Het is de kortste dag vandaag en we gaan de langste nacht in. Ik wens je een fijn reisje naar dromenland (waar WEL sneeuw ligt, het NIET regent en ‘t GEEN 12 graden is!).
Tot morgen.
Kiki
