Hij staat, onze recycle kerstboom.
De kersttijd is voor mij een dierbare periode omdat ik als kind met zoveel lieve kleine rituelen en magische momenten ben opgegroeid. En omdat ik dit samen met mijn grote liefde Dejan, altijd door ‘t leven heen heb meegedragen en gevierd. We vieren eigenlijk met kerst ook een beetje een ode aan mijn ouders en hun gezamenlijke kracht en schoonheid: warmte, feestelijkheid en creativiteit delen en uitdelen.
En in januari, als de Servisch-orthodoxe kerst van Dejan z’n roots is, vieren we de rijkdom van zijn achtergrond en de mooie rituelen die daar bij horen. Ook erg dierbaar om te mogen doen!
Wij hebben de lieve dingen uit onze achtergrond ook altijd meegegeven aan pleegkids, in de 10 jaar dat wij part time pleegzorg plekje waren. De manier waarop de pleegkids de sfeer in huis opslurpten met kerst, zal me altijd bijblijven. De glans in hun ogen, het verheugen op dingen, de onbezorgde blijdschap die even tevoorschijn kwam. Een van die kids liep een keer met mij van het station naar ons huis en toen we in de straat kwamen, zei ze: ‘ik denk dat de kaarsjes weer aan zijn en ik ben nu al blij!’. Ik kon wel huilen van ontroering.
Het voelt dankbaar, fijn en rijk dat we dat hebben kunnen meegeven in hun levensbagage.
Kinderloze mens, sta op! 😉
We hadden geen behoefte aan zelf kinderen baren & krijgen en full time met kinderen samen te zijn. Als je die keuze maakt; berg je maar. Het wordt je regelmatig om je oren geslingerd, de hoogdravende opmerkingen als: ‘het leven is pas compleet met een kind / je wordt een bescheidener, mooier mens met kinderen (iemand die dat zegt, voelt door zo’n opmerking bij voorbaat al tamelijk onbescheiden…). En zo zie je vaak meer van die grootse, meeslepende superlatieven over je uitgestrooid worden.
Heel mooi en heel begrijpelijk als je eigen kroost wil, fijn als dat lukt en top als je er gelukkig mee bent. Maar je verplaatsen in mensen die dat niet willen, is er helaas vaak niet bij. Het superieure gedrag -en het kwetsende gebrek aan een voelspriet voor het perspectief van anderen- komt in het onderwerp kinderen krijgen, vaak bovendrijven. Ik moest het toch eens genoemd hebben. Ook omdat ik steeds meer mensen spreek die ook geen kinderen wilden en dit precies zo ervaren: ‘wat reageren ouders vaak egocentrisch en weinig invoelend’. Gisteren nog iemand die bij ons kwam lunchen en daar momenteel enorm tegenaan loopt. Dus. Tijd voor ’emancipatie’ van de kinderloze mens, haha!
Ons leven voelt compleet en zinvol en het is fijn om de mooie bagage van onze eigen jeugd (dankbaar dat onze ouders wel kinderen wilden, dat natuurlijk wel!), over te dragen. Dat hebben we lange tijd gedaan, maar nu genieten we er zelf optimaal van. Want pleegkindjes begeleiden tijdens kerst, was altijd heel mooi maar ook zwaar. Zelf kwam je niet toe aan genieten, we waren doorlopend (ook ‘s nachts) op alert en bezig met ‘reparatie werkzaamheden’. Kids die ondervoed en met blauwe voeten van de kou, aankwamen op het station. Of kids die de vredige warmte opslurpten maar ook, door trauma en onderliggend verdriet, altijd dan momenten kregen waarop ze de vredigheid niet meer aankonden, bang waren dat het ze afgenomen zou worden en dus zelf maar vast begonnen met kapotmaken. We moesten dan slim navigeren, om onze ‘ere gasten’ goed te kunnen begeleiden. Dat is vaak heel goed gegaan maar koste heel veel energie. Die gaven wij met liefde.
Maar nu genieten we van relaxte kerstdagen. Van de warmte, het stilstaan, de stilte overal en de sfeer in huis, samen met onze beestenkindjes in ons knusse bubbeltje. Wel met een schuin oog gericht op de omgeving; is er iemand die pijn heeft, die steun of warmte of gezelschap nodig heeft? Ons huis is een warme plek voor wie het nodig heeft.
Kerstboom enzo
De kersttijd is begonnen. Wij waren donderdag in Kleef (Duitsland), voor een kleine kerstmarkt, die was uber gezellig! Niet dat massale maar juist relaxt en overzichtelijk met echte Duitse lekkernijen en tradities. En overal prachtige sterren aan de bomen. Fijn om daar te zijn. Met het OV waren we in 45 minuten van deur tot deur. Met de auto is het nog veel korter reizen, de Duitse grens is hier vlakbij.
Onze kerstboom staat. Het is een recycle project geworden. We twijfelden of we nog wel een echte boom wilden, omdat het steeds ook gedoe is om ‘m thuis te krijgen. En omdat we wel boompjes erbij willen op onze daktuin, maar niet alleen maar kerstbomen. Maar een kunstboom; mwah. Toen ik las dat een 2e hands nepperdje het meest milieuvriendelijk is, besloten we ervoor te gaan. Ik keek op Marktplaats en zag een pracht van een boom in Arnhem. De meneer bood zelfs aan om hem te komen brengen. Dat was ooit een heel dure boom en wij betaalden maar 40,-. Hij is heel mooi gemaakt en ziet er vrij natuurlijk uit. We hebben er nog echte dennentakken in gelegd (dat is snoeiafval van de nobilis dennenboom die altijd mega groot is) en daardoor ruikt onze boom gewoon heerlijk naar kerst! Hij versiert ook echt makkelijk, omdat ie van die luchtige armpjes heeft.
Anyway. Blij met boom, da’s een blijvertje. In de boom hangen versierseltjes die ook deels recycle zijn: mandarijn schijfjes in de oven gedroogd en sterren en klokjes, die ik heb gemaakt van oud kaarsvet. Er staan 2 lekkere eigenwijs uitziende julbocken (kerstgeiten) uit Zweden, ook op Marktplaats gekocht. De 45 stro engeltjes in de adventskrans komen ook van Marktplaats en er is een Zweedse kandelaar onderweg die eveneens daar gekocht heb. Bij ons thuis vroeger (jaren 70) was er veel uit Scandinavie: de meubels, servies, bestek, kerstspulletjes. Zelfs de trouwdag van mijn ouders was deels Scandinavisch, ze hadden een receptie met Scandinavisch visbuffet. Jaja… Voor mij zijn al die stro figuurtjes (en ook de kandelaar die komt) hele fijne verwijzingen naar mijn mooie kinderkersttijd. En dat stro, speelt ook een symbolische rol in de Servisch-orthodoxe kerst van mijn lief.
Vandaag ga ik met vriendin Anette naar een kerstmarkt bij het boscafe van het zweefvliegveld. Leuk om daar sfeer te snuiven, een gluhweintje te slurpen en vervolgens nog even door te rijden naar Molenhoek naar het jachtslot. Liefst gaan we dat wandelend doen maar het weer wil niet. Gelukkig is de kerstmarkt bij De Zweef overdekt.
Hieronder nog wat foto’s.
Fijn decemberweekend!
Kiki
Foto’s
Helemaal bovenaan: kerstengeltje uit mijn kindertijd. Dat stond altijd naast mijn bord. Broer had er ook een, een gele.
Hieronder: de kerstboom met de julbocken en een ander lief ‘bokje’ erbij ❤︎
Intussen kun je zien dat buiten de bomen kaal zijn geworden… Even wennen maar ook mooi.
Hieronder: kerst in Kleef / Kleve.
