Het zijn weer de traditionele kerstboom-afdank-dagen.
Steeds meer duiken ze nu op in het straatbeeld: kerstbomen voor de weggooi. Bomen die we zagen stralen in kamers, liggen er nu mistroostig bij aan de kant van de weg.
Veel van die bomen zijn niet bepaald klein, en hebben er dan ook meer dan 10 jaar over gedaan om hun lengte en mooie vorm te bereiken. Er zit voor jaren aan menskracht, tijd, energie en vooral groeikracht in die boom. En dan mag ie als dank nog 3 weekjes mooi staan zijn in de huiskamer om vervolgens te worden weggedaan.
Als het een boom met kluit is, kun je die natuurlijk in je tuin planten of in een redelijk ruime pot zetten met veel grond (en liefst hydrokorrels onderin). Dat doen wij met onze kerstboom ook, en hopelijk wordt dat een mooie schaduwplek voor kippetje Fiep voor de momenten dat zij buiten op het dakterras scharrelt.
Het is ons bij zeker 80% van onze kerstbomen uit de afgelopen 15 jaar gelukt om ze over te houden. Een paar ervan staan nu op ons dakterras, de rest bleef achter in de tuin in Dieren.
Zonder kluit ook waardevol
Ook met een afgezaagde kerstboom kun je meer dan je denkt. Ik zag een bruikbaar artikel in Buitenleven en dat wil ik hier graag delen. Heb je een afgezaagde kerstboom en ben je van plan om je kerstjuweel nu aan de weg te leggen? Lees dit dan even. Hopelijk bedenk je je nog en krijg je inspiratie om iets meer moeite te doen voor je (zorgvuldig uitgekozen?) boom, die ook 10 jaar lang moeite heeft gedaan om jouw kamer van een snufje kerstglans te kunnen voorzien.
Wij hebben nu al een crea bea plan voor volgend jaar, waarvoor we een afgedankte kerstboom willen redden die komende dagen ergens aan de weg ligt te wachten op zijn einde. Morgenavond gaan we kijken of we een geschikte boom zien liggen, want vrijdag worden ze opgehaald. Daarover zo meer.
Beetje heftig
De kerstboom die wij nu in huis hadden staan blijft op het dakterras volgend jaar en gaat niet meer terug naar binnen met kerst. Hij bleek namelijk toen ie eenmaal in de grote pot vol grond stond, veel te zwaar te zijn voor ons om weer naar buiten te sjorren. Dat was een heel heftige klus en dat gaan we volgend jaar niet weer doen. Maar hij is mooi voor op het terras en daar kon nog makkelijk een boom bij. Het is alleen wel genoeg nu met bomen de tent in slepen en op het terras zetten. En een kunstkerstboom vinden we niet zo leuk.
Nou zien we dus die afgezaagde kerstbomen buiten aan de weg liggen. En als we er een goeie stevige bij zien, slepen we ‘m naar ons terras, ritsen we de naalden eraf en gaan we de boom goed ‘snoeien’ zodat de boom een strakke vorm krijgt. Alleen de stevigste takken blijven zitten. Vervolgens wordt de kale boom bewaard in de berging beneden en komt ie de volgende kerst in zo’n kerstboomstandaard in de woonkamer. Niet kaal natuurlijk, nee joh! Nu komt namelijk deel 2 van ons plan:
Boom met boom versieren
We willen de kale kerstboom weer tot leven wekken door aan de overgebleven takken verse takken van de nobilis boom (= edelspar) te binden. Dat is het groen dat wij altijd halen voor de adventskrans. Het blijft lang mooi, valt niet uit, geurt zalig en je kunt er alleen maar takken van kopen, geen boom (de takken zijn het snoeiafval van de nobilis).
Dus. Wij maken onze eigen kerstboom van andermans afdankertje. En als dat lukt, versieren we de boom gewoon elk jaar opnieuw met nobilis groen. Om dit ‘project’ kans van slagen te geven, willen we dus wel een ‘mooi model boom’ zien te vinden dat stevig is zodat ie elk jaar weer kan worden hergebruikt. Vinden we ‘m niet aan de weg dan kopen we er volgend jaar eenmalig een zonder kluit die dan na kerst wordt voorbereid op een jaarlijkse terugkeer in de woonkamer.
Morgen op nationale afdankdag dus even heel goed om ons heen koekeloeren naar misschien wel die ene mooie boom op straat die een nieuwe trotse toekomst in onze boomhut wel ziet zitten.
Als dat geen kerstgedachte is…
En ja, laat het nou toevallig alwéér kerstfeest zijn bij de familie Boslust-Boomhut.
Daarover in een volgend blogberichtje (vandaag nog) meer.
Namens de kerstbomen van Nederland: gooi ze niet weg maar #doeslief.
Dank u.
Kiki