Eikentakavond.
Gisteren en vandaag vieren wij de Servische Kerst van mijn lief en mijn schoonfamilie. En dus ook die van mij, sinds wij getrouwd zijn. Een van de dingen die erbij horen op tafel met kerstavond, is een eikentak. Hier lees je er meer over.
Gistermorgen -op de dag van kerstavond- keek ik uit het raam omdat ik weer eens een eekhoorn in een van de bomen tegenover ons raam zag klauteren. Ineens stopte er een auto langs de straat en er stapte er een mevrouw uit. Ze liep naar de berm en stiefelde hup, zo de wildernis in. ‘Wat gaat die daar doen joh?’. Ik dacht eerst dat ze nodig moest plassen en ik wilde bijna uit het raam roepen: ‘U mag wel even bij ons naar de wc!’.
Maar al snel bleek wat de wèrkelijke reden was van haar duik in ‘t groen: Servische kerstavond vieren! Ze brak namelijk een stuk eikentak af van een struik (met opgedroogde eikenbladeren eraan). En eikentak, dat is echt alleen een symbool van de Servische Kerst.
Het werd nog best flink trekken aan de struik, die mevrouw wilde duidelijk een grote tak hebben en was daardoor wel even bezig. Dat gaf mij intussen de kans om mijn eigen Joegoslaviër erbij te halen ☺︎ (Dejan is voor werk vertrokken naar het buitenland toen zijn moederland nog gewoon Joegoslavië was). Hij was blij verrast om dit eikentak-tafereel gisteren met eigen ogen te kunnen zien.
Met een mooie en vooral royale tak hobbelde de mevrouw terug naar haar auto. Voorzichtig werd de aanwinst achterin gelegd en vervolgens reed ze weg.
Ik vond het wel een tikkie ruig, zoals ze te werk was gegaan… Je kunt ook een tuinschaar meenemen, dan hoef je niet zo intens te sjorren. En ze had misschien een iets bescheidener tak kunnen afbreken, want nu trok ze zowat de complete struik uit de grond, oh oh… Tegelijkertijd was het super charming om uitgerekend bij ons in de straat iemand voorbereidingen te zien treffen voor Servische Kerstavond. Eigenlijk hadden we uit het raam moeten roepen naar die mevrouw: Srećno Badnje veče! *
Bye, tot de volgende.
Kiki
* = letterlijk: fijne Eikentakavond / spreekwoordelijk: fijne Kerstavond
▼ Dit jaar dus ook Servische kers anders dan anders, omdat Dejan nog niet genoeg hersteld is om zonder sondevoeding te kunnen. Maar de feestelijke aanblik in huis was er niet minder om en ik heb mijn husband nog nooit zo zien smilen van de versieringen op tafel. Een tafel zonder eten dan wel, maar met extra veel kaarsen en warmte.
