Woensdag 18 dec. 2019
Zo, dat is alvast een lekkere voorbereiding op de infuusdag morgen, ik ben snotverkouden…
Ziekenhuis zei vandaag: ‘Niet heel erg handig voor zo’n behandeling’. Maar: zolang ik geen enkel moment koorts heb komende uren en morgenochtend, kan ik morgen die infuusdag wel veilig in gelukkig. Tot nu heb ik geen koorts, blijf keurig netjes op en rond de 37 zitten. Ik hoop enorm dat dat zo blijft want ik heb de behandeling hard nodig, het is niks meer met die pootjes van mij en ik wil mijn normale leven zo graag terug!
‘Normaal leven’ is dan voor mij: leven met reumatoïde artritis. Maar waarbij de reumaproblemen wel zoveel bescheidener zijn dat ik daar grip op kan houden met pijnstillers (naast de reumamedicatie) en het voor mij meest werkzame medicijn: bewegen. En de liefde met mijn meneer Boslust natuurlijk, ha! Maar nu ik zo beroerd beweeg en elke dag meer inlever op dat vlak, kan dat infuus me niet snel genoeg komen.
Gisteren werd ik gebeld door de Maartenskliniek, een soort ‘voorbereid babbel’ voor morgen. Ik weet natuurlijk hoe het allemaal gaat, heb het al zo vaak gehad. Maar wat ik niet wist, is dat ze de anti histamine (tavegyl) niet meer in het infuus geven maar als tabletje. Dat werkt veel minder heftig gelukkig. Het kan met een tabletje omdat ze namelijk een lagere dosering van de reumadicatie geven. Ik heb die tavegyl voorheen in het infuus gehad en ging er dan gegarandeerd knock out van. Uren slapen. Op zich ook wel best. De verpleegkundige zei dat ze een keer een zaal vol diep slapende patiënten hadden omdat die allemaal hetzelfde reumamiddel kregen en de tavegyl per infuus en ze dus allemaal super suf werden. ‘Wel lekker rustig’, zei ze ha!). Maar als het iets minder kan, graag.
We gaan het wel merken morgen. Als ik morgen nog steeds geen koorts heb en het niet hoeft te worden uitgesteld, hebben we al 1 stap winst!
Intussen heb ik me koest gehouden de afgelopen dagen en gewoon in alle rust genoten van lichtjes, lampjes, kaarsjes en kerstgeuren in huis. Mijn lieve juf moesten we afzeggen, ik was veel te gaar gisteren. Dat was beter zo, maar niet leuk. Hopelijk kunnen we nog een nieuw moment vinden voordat zij weer teruggaat naar Spanje.
Voor nu gaan wij een rustig avondje houden. Beetje tv kijken, paar mandarijnen wegwerken en met een muziekie, m’n husband en ons hondenkind op de bank hangen voordat we heel vroeg naar bed gaan. Duim je even voor mij morgen? En voor ons, want Dejan mag de hele dag mee, we hebben lieve oppas in huis voor Freek.
Hopelijk kan ik me morgenavond nog kort melden hier, met een duimpie omhoog. Ik moest in het verleden nog wel eens een nacht blijven na een infuus omdat dan mijn bloeddruk te laag was, ik ziek was van het infuus enz. enz. Maar dit middel wordt in de dosis gehalveerd en met zoveel maatregelen erbij gegeven, dat ik er vanuit mag gaan dat ik gewoon weer naar huis kan. Rond de avond, verwachten ze (ik ook, ha!).
Tot morgen hopelijk.
Kerstige groet,
Kiki