Vrijdag 15 nov. 2019
Wat een heerlijke en productieve dag weer vandaag!
We deden veel voor het boekje en oefenden met de ronde-hoekjes-snijmachine die vandaag kwam. Oh man, het werkt als een speer! Mits je het met aandacht en rust doet, maar dat is juist mooi. Het produceren van onze boekjes komt wat dichterbij onszelf te staan, nu we in het maakproces de laatste stap met onze eigen handen kunnen doen. Op de foto’s onderaan lijkt het hoekje dat met het machientje gemaakt is trouwens niet mooi rond maar dat komt door de schaduw en mijn slechte foto (schaam je, tante!).
Zakjes!
Intussen had ik een aanval van knutsel-de-frutsel en freubelde ik de eerste 3 zakjes in elkaar van onze Doe-het-zelf adventskalender.
We hadden namelijk bedacht om ook dit jaar vanaf 1 december weer een adventskalender op te hangen. En dan is het plan om daar elke dag -ik op de even dagen en mijn lief op de oneven dagen- iets mee te doen. Vervolgens kwamen we op het idee om een werkloze lampenkap (een rijstpapieren bol) te gebruiken en daar 24 zakjes aan te hangen. Voor elke dag een zakje waar iets in kan. Een briefje, een gedichtje, een aanwijzing, een piepklein cadeautje, als het maar klein en lief blijft, geen gecompliceerd gedoe. Die zakjes maak ik van wit bakpapier met nummerstickertjes erop. Dan hang ik ze (met belletjes eraan) aan dennentakjes in de rijstpapieren bol en komt onze adventskalender op een plek waar veel lichtval is. Zodat al dat witte papier mooi door de lucht ‘zweeft’. Bovenaan het eerste zakje. Ik zal maandag uitleggen (met stap voor stap foto’s) hoe ik ze maak. Het is super simpel (maar of ik dat in mijn uitleg ook zo blijft… 😉
Naar buiten voor bloemen
Met al dat geknutsel en boekjeswerk moeten we het buiten zijn wel bewaken. Een dag niet buiten geweest is als een dag zonder zoen van (en voor) Dejan, ha! Nou komt dat nooit voor, een zoen-loze dag, maar toch; buiten zijn is fijn! En nodig. We zijn niet voor niks familietje Boslust.
Dus we moesten naar buiten en struinden daarom via een omweg door de buurt naar het kleine tuincentrum in onze wijk. Daar haalde ik een besjestak, een grote herfstchrysant en een tak euforbia om de bloemen van vorige week -die nog mooi zijn- mee aan te vullen tot een nieuwe weekendbos.
De avondschemerwandeling was zo mooi… En dan hier en daar al de silhouetten zien van winterbomen met hun prachtige zwarte takken en takjes, de kou voelen, haardvuurtjes ruiken; ik werd er intens blij van.
Warme wijn en weekend
Thuisgekomen maakte ik weer nieuwe bisschopswijn (met 1/4 rode wijn, 1/2 water en 1/4 appelsap) en jaaaaaaa, het huis ruikt weer zo lekker…! Daar gaan Dejan en ik zometeen mooi een beker van nemen.
Daarom rond ik maar es af. Hieronder de foto’s van vandaag.
De ‘koffie van m’n man’-foto: we missen onze eigen koffiemachine, die maakt echt te zalige bakkies… Maar met het Bialetti kannetje en het vervangende koffieapparaat gaat het ook best. En dan vooral als Dejan het maakt. Dan smaakt dat bakkie toch beter…
Tijd om weekend te houden. Het wordt een weekend zoals afgelopen dagen waren: gevuld. Morgen komt mijn nicht en houden wij een mini-familie-dagje, we gaan lekker wandelen en bijkleppen. En dan thuis happen met z’n drieën (ik heb al gekookt voor morgen). Zondag een zondagmorgen-bakkie (zomoba) met vrienden en daarna moeten (mogen) we weer ijverig aan ‘t werk voor de laatste loodjes met ons boekje. Ik heb verder het vermoeden dat er hier morgenavond ook een paar ‘familietje-leden’ hun schoen mogen zetten…
Anyway, ik meld mij maandag weer, wens je een prettig weekend en omdat het vanaf morgen weer volop sinterklaastijd is, sluit ik gepast af.
Nou, dag hoor!
