Woensdag 25 sep. 2019
In onze tuin staat een hazelaar en die geeft elke herfst nieuwe oogst. Soms zit de buurteekhoorn van de hazelnoten te snoepen (ik vermoed samen met vrienden van ‘m) en blijft er voor ons weinig over. Maar dit jaar, worden we getrakteerd op een enorme berg!
Dag en nacht gaat het door momenteel: het getik van de vallende noten. Als ze van hoog uit de boom komen, knallen ze harder neer. Komen ze dan op de tuintafel terecht, dan geeft dat kabaal. Gezellig kabaal, dat wel.
Inmiddels weten wij wat we moeten doen met die noten. Naast weggeven, genieten we er zelf van. Eerst gaat meneer Boslust de noten kraken en dat doet hij met een doodgewone gereedschapstang. Vervolgens stop ik ze in de oven. Ongeveer 10 minuten roosteren -geurt geweldig!-, dan af laten koelen, de noten in een theedoek leggen en wrijven. Zo krijg je de bruine vliesjes er namelijk het makkelijkst af. Rooster je ze iets langer, dan zijn de vliesjes ook best lekker om op te eten en kun je ze prima laten zitten.
Als ze lichtjes geroosterd zijn, gaan ze in een bewaarpot. Wij doen elke dag een handje noten in een schaaltje en zetten dat in de keuken om zo los van te snoepen, want ze zijn zalig! Maar je kunt ze ook verkruimeld over een lauwarme herfstsalade doen voor de lekkere crunch erbij, of over een taartje ofzo. Even kort verder roosteren in een koekenpan vind ik dan wel het lekkerst.
Zelf heb ik ze vandaag gebruikt om een homemade kruidencake mee op te pimpen (foto boven en onder). Ik maakte een botercreme (recept-tip in dit bericht) waar ik kaneel en wat sinaasappelrasp doorheen deed. Ik bekleedde de kruidencake met de botercreme. Daarna nam ik een handjevol hazelnoten, verkruimelde ze, roosterde ze in een droge koekenpan en mengde er een scheutje agavesiroop doorheen, die ik lichtjes liet karameliseren. Het noten-karamel-prutje haalde ik na ± 30 seconden uit de pan en verspreidde ik op bakpapier, zo goed mogelijk verdeeld over het papier zodat er geen grote, plakkerige klonten ontstaan. Toen het afgekoeld was, verspreidde ik het notenkruim over de kruidencake, bovenop de botercreme.
Resultaat: een heerlijk herfstige feestcake (zie foto’s). En aangezien meneer Boslust en ik morgen iets te vieren hebben, geeft ons dat een lekker excuusje om al wat van de cake te snoepen. Niet veel – een bescheiden stukje, de rest bewaren we voor zaterdag als er bezoek komt.
Anyway. Het is dankbaar noten rapen in de tuin van de familie Boslust!
Fijne dag en tot gauw.