Donderdag 14 nov. 2019
Het is een beetje poepiedruk hier. Boekje-busy. Maar het is prachtwerk om te doen, door de input die we van de ouderen in het zorgcentrum kregen, en ook door de missie die wij met dit huidige boekje hebben.
We zien het boekje tot leven komen en de prachtige verhalen van de bewoners ook! We hopen enorm dat straks, (als de eventmanager de boekjes ingepakt als sinterklaascadeau laat verspreiden naar alle zorglocaties in de omgeving) mensen herkenning en dierbare herinnerigen zullen vinden in dit boekje.
We wilden het morgen naar de drukker doen maar maandag bleek ook nog prima te zijn. Dus: effe lekker ademhalen hier bij Boslust met die paar dagen uitstel. We hebben bovendien een prachtige toevoeging aan het boekje gemaakt die wel wat extra werk kost.
Intussen hebben we de ronde-hoekjes-machine besteld, morgen wordt die bezorgd. Gaan we komende week fijn mee oefenen zodat we de boekjes straks soepel en trefzeker van prachtige ronde hoekjes kunnen voorzien. Wel gaaf om ons ‘product’ niet alleen digitaal te fabriceren maar daarna ook gewoon met de eigen handjes mooi af te maken. Verder hebben we prachtig beeldmateriaal gekregen van een archief over Dieren e.o., daar zijn we heel blij mee. Onze onderlinge samenwerking gaat ook weer als een speer.
Kortom: wij genieten. Al werkend.
En daarom hou ik mijn blog ‘kort’. Morgen nog een weekendberichtje. En hieronder wat foto’s die de dag van vandaag voor mij (naast de fijne boekje-vibes) een glinsterrandje gaven. Bovenaan: bloemetjes en een rendier. Hij heeft (als je goed kijkt zie je dat) een gouden vogeltje op z’n rug. En hij brengt ons al een snufje kerst. Maar veel meer nog (en daarom mocht ie ‘t huis in) brengt ie bosleven. Laat dat nou helemaal òns thema zijn, ha!
Bloemen en bosbeest hebben allebei een wit randje om hun contouren: glinsterrandjes.
Tot morgen!
Ik werd vanmorgen wakker met een zalige geur die van beneden opsteeg. Dejan was koffie aan het maken in de bialetti. ‘Kannetjeskoffie’ dus (woord geleerd uit het boekje dat we maken). Onze Nespressomachine was namelijk weer eens kapot. Hij maakt zalige koffie maar kapot gaat ie wel regelmatig. Maar dan is telkens de garantie ook weer opgeschoven en wordt de machine netjes opgehaald, tijdelijk vervangen en gerepareerd. De koffie vinden we te lekker om een andere machine te nemen. Anyway, Dejan kon de machine vandaag niet gebruiken en maakte koffie in de bialetti, oftewel de percolator. Dat rook zalig, daar kwam ik graag ons bed voor uit, ha! En toen ik aan tafel ging zitten op mijn ‘ochtendbankje’ sprong Freek op het bankje, plofte tegen mij aan, legde z’n puppybol op mijn schoot en ging liggen snurken, uber cute! Een heerlijke start van mijn dag dus die verdient de titel glinsterrand(djes)!
