De lichtjes verdwijnen steeds meer uit het straatbeeld.
Hier en daar spotten we tijdens het struinen door de wijken, nog kerstlichtjes in een tuin, huis of aan een balkon. Ik vind het leuk als mensen het niet meteen opruimen na nieuwjaar maar dat je nog even mag meegenieten van hun lichtjes en hun snufjes feest. Dan ben ik ze stiekem dankbaar dat ze het hebben laten hangen. En dus hangt onze kerstster ook nog in het slaapkamerraam. We hebben gewoon geen zin om het te doen ‘zoals het hoort’, we doen het lekker, net als dus nog wat andere mensen, een tikkie eigenwijs.
En dat de kersttijd voorbij is, betekent bij familie Boslust-Boomhut natuurlijk helemaal niet dat er geen kaarsen meer branden, integendeel. Aan tafel bij het eten is altijd een kaarsje aan, en bij de bank of in het raam ook. Als je je soms wat down voelt, helpt een kaarsje aansteken een beetje voor wat extra gloed en zachtheid. Mij wel in elk geval. En als ik dan samen met mijn lief en de lieverdjes op de bank zit, een kop met iets warms in de hand, dan is het goed. Wat er verder ook allemaal gebeurt, met zulke kleine dingen kan het dan gewoon genoeg zijn. Laat de wereld maar de wereld, binnen is het warm en goed.
Lang leve de kaars en de lange lichtjes.
Kiki
