Maandag 13 juli 2020
We hadden gezellig kunnen schrijven over de prachtige oranje zon die gisteravond op ons dakterras achter de bomen zakte en waar we maar niet op uitgekeken raakten. En over het bezoek gisterochtend en -middag (uiteraard voornamelijk buiten) dat zo enthousiast was over ons nieuwe huis. Over klusman Zoran die fantastisch snel een wandje tussen onze werk- en woonkamer zette.
Maar het doet er allemaal helemaal niet toe want vandaag hadden we maar een ding aan ons hoofd: Freek Frummel z’n pijnlijke pootje dat niet beter werd, en waaraan hij eind van de middag geopereerd moest worden.
Ondanks de pijnstillers en anti biotica had Freek er echt last van. Het pootje was flink ontstoken, dat was meteen te zien. En hij had er zoveel pijn aan dat er niks meer mee mocht, hij schoot helemaal in paniek bij de meest lichte aanraking in de kliniek. Freek gilde gewoon. Dus even rustig onderzoeken of er een grasaar of andere oorzaak te vinden was, lukte natuurlijk niet. De haartjes wegscheren ook niet. Laat staan een plaatselijke verdoving aanbrengen.
Dus werd besloten dat Freek onder narcose moest. Wij mochten erbij blijven, zodat hij rustig onder zeil zou gaan (Freek was echt helemaal over z’n toeren, heart breaking!). En omdat het ook heel hectische maanden zijn bij dierenartsen (door de coronatijden) is er minder personeel, en was onze assistentie bij dit alles eigenlijk ook heel welkom. Dus we bleven bij hem. Corona-veilig was het allemaal niet, maar iedereen was het erover eens: dit kereltje moet gewoon nu geholpen worden met alle mogelijke middelen die we hebben. We waren al blij dat er een kliniek was die plek had vandaag. Het is overal enorme drukte en chaos in de dierenzorg. Door coronatijd, maar het voert te ver om dat nu allemaal uit te leggen.
Ook tijdens de ingreep bleven wij erbij, ter assistentie en voor overleg. De dierenarts was heel prettig, ze dacht hardop en liet ons ook meedenken waar mogelijk en wenselijk.
De hoop was dat door het opengaan van de ontsteking, de grasaar eruit zou komen. Maar toen er werd gesneden (terwijl ons ventje aan de zuurstof en diep in slaap was)kwam er niks uit, alleen bloed. De ontsteking werd vervolgens schoongespoeld maar ook toen kwam de grasaar er niet uitzetten.
Dat was reden van de dierenarts om te twijfelen of een grasaar wel de oorzaak was. Alles wees die kant op, maar ze wilde toch voor de zekerheid foto’s maken. Vooral om te zien of het geen tumor zou zijn, wat heel onwaarschijnlijk was maar toch… Gelukkig was het geen tumor en hoefden we niet lang te wachten op die geruststelling (en dat alles terwijl Freek nog in slaap was). Maar die grasaar, wat nog steeds veruit de meest waarschijnlijke oorzaak is, die is dus niet gevonden.
Dat kan 2 dingen betekenen.
Het kan zijn dat de grasaar er allang uit is.
Freek heeft flink zitten likken aan zijn poot vrijdagavond (vandaar dat wij zagen dat er iets aan de hand was) en het kan zijn dat hij de boosdoener toen al zelf heeft weggewerkt. Maar dan zit er wel een wondje en dat kan makkelijk ontsteken, wat dan ook gebeurd is.
Ook kan het zijn -bij het 2e scenario- dat de grasaar al hoger de huid in is gaan kruipen. Omdat Freek nu anti biotica en ontstekingsremmers krijgt, kan het zijn dat de grasaar op de ‘nieuwe plek’ nu nog geen ontsteking geeft. Zodra de medicatie gestopt kan worden, zal moeten blijken of er dan toch ergens anders in zijn pootje alsnog een nieuwe ontsteking ontstaat. In dat geval moet er weer worden ingegrepen en gekeken of de grasaar op die nieuwe plek dan alsnog tevoorschijn komt bij het openmaken. Het kan ook zijn dat de grasaar er uiteindelijk uitgezweerd raakt. Dat is het natuurlijke systeem van het lijf om indringers eruit te werken. Maar dan heb je al die tijd een hond met ontstekingen en pijn.
We hopen enorm dat de boosdoener weg is, dat door het spoelen van de wond alles mooi schoon is en dicht kan groeien en onze Freek er vanaf is! Als dat niet zo is, komt het ook goed, zei de dierenarts. Maar dan is het wel een langduriger verhaal. En het is afschuwelijk om je hondenhummel zo te zien. Zo in paniek, pijn en angst. En ja, dat Freek aan het puberen is momenteel, nog niet helemaal ‘ont-pupt’ is en dus momenteel toch al wat meer onrust van zichzelf heeft (tel daar ook nog eens de verhuizing bij op), dat maakte het er allemaal niet makkelijker op voor hem vandaag.
Maargoed. Voor nu is er iets gedaan dat wellicht goed gaat uitpakken en ligt Freek lekker rustig op de bank (foto bovenaan). Hij was onderweg naar huis nog half in slaap. En werd trouwens zo uber cute waker, daar in de kliniek. Heel blij van onze stemmen. Hij had z’n oogjes nog niet eens open en daar ging dat staartje: tik, tik, tik. Kwispelen in je slaap. Arm lief schaap.
Morgen moeten we het pootje uitpakken en kijken wat ‘het doet’. We hebben dan telefonisch overleg met de kliniek. Wij weten een ding wel: alles dat Freek niet toelaat, mag mooi gebeuren in de kliniek. Want als er iets is dat we niet willen, dan is het dat hij het vertrouwen in ons verliest, omdat ie thuis ook een martelgang moet ondergaan. Dan maar weer een sedatie bij de dokter. Dat probeerden ze ook eerst vanmiddag maar toen er meer gesedeerd moest worden omdat Freek niet rustig werd, besloten ze dat het beter was als Freek onder narcose ging en onder het mes.
Alles maar even stapje voor stapje doen weer. Waar hebben we dat vaker gezegd/gehoord/geschreven, oh oh… Maarja. That’s life. #Shithappens #GoodStuffToo
Wij gaan naar dromenland samen met ons patiëntje. We hoorden net weer bosuilen roepen. Wie weet, kunnen we vanuit bed turen in de sterrenhemel (we kunnen de gordijnen openlaten, niemand kijkt hier binnen) terwijl we luisteren naar de uilen. Wat een cadeau dat we dat niet hoeven te missen sinds we weg zijn uit Dieren! En wat een feestje, liggend in bed sterrenkijken.
Voor nu hopen we trouwens vooral dat Freek een pijnvrije en vredige nacht krijgt en dat wijzelf even mogen bijkomen van het feit dat we vandaag, amper 3 weken verhuisd, assistenten waren bij de operatie van ons eigen hondenkind waarvan we niet wisten dat ie zo hard kon gillen… 🤭😢🤭
Ciao, tot gauw ergens.
Dejan & Kiki
#Hondenhummel
#Zorgenkindje
#Freek
#Stoerevent
#Samensterk
#Liefdevol
