Woensdag 15 juli 2020
Freek gaat naar omstandigheden goed! En verder: dat dakterras…en dat uitzicht… To die for!
Freek allereerst.
Wat lief, dan komen er chatberichtjes met vragen over Freek. ‘Hoe gaat het nu met jullie patiëntje? En: ‘Is Freek weer een beetje Freek?’. Maandagavond belde ook Ingrid. Die was zondag op bezoek en wist dat Freek naar de dokter moest maandag. Dus ze leefde mee en wilde even weten hoe het gegaan was. Zo dierbaar! We moesten haar beloven dat we gisteravond weer even zouden bellen om te laten weten hoe de dag na de operatie gegaan is.
Tot nu toe gaat het goed. Freek z’n poot zit nog stevig ingepakt, het voelt niet dik en hij lijkt er niet al teveel irritatie van te hebben, de pijnstillers doen hun werk duidelijk, en we hopen dat het ook goed aan het genezen is intussen. Meneertje heeft in elk geval super geslapen steeds, we moeten af en toe zijn pootje voelen (of het niet dik werd boven het verband) en dat laat hij prima toe.
Morgen gaan we voor controle naar de kliniek en dan mag het verband eraf. Dat zit waarschijnlijk flink vastgeplakt dus dat wordt weer even een uitdaging. Maar als de pijnstillers zo goed werken dat Freek nu prima loopt, hopen we dat het verband verwijderen morgen ook weinig pijn geeft, en ze gaan een speciale spray gebruiken om het los te weken. Belangrijker is de vraag of Freek niet meteen weer in de angst schiet bij het terugkomen daar, en hoe we dat kunnen helpen verminderen.
We hopen gewoon zo enorm dat Freek hier snel uit is, en weer plezier kan maken in het park, struinen in het bos, rennen door het appartement (wat hij al weer doet trouwens, al dan niet met Jasper), buurtwacht houden op zijn uitkijkpost en lekker luieren op het terras. De foto’s hieronder zijn van afgelopen week.
Intussen in huis…
…klusten wij ook weer een beetje verder, nu Freek zo goed gaat kan dat prima. De werkkamer is aan de beurt, daar zijn al wat planken bijbehangen zodat er veel meer opbergruimte komt nog. En, tadaaaa!, het wandje tussen de werk- en woonkamer is af! De foto linksboven is de ‘voor’ situatie, daaronder en ernaast hoe het nu is. Een nis met een heel vertrouwde kleur, ha!
Er komt nog een handiger tv kast, die is besteld. En we hebben nog een paar zaken besteld. Jaja, het is stiekem een feestje om wat dingen aan te kunnen schaffen die dit huis helemaal af maken. Wij hebben altijd lol in het zoeken naar dat ene geschikte ‘ding’, het super leuk om dat samen te doen.
Een vormgevers-stel he, dan heb je dat, zei een vriendin. Misschien is dat het wel ja. Onderstaande ‘collage’ maakte Kiki om aan vriendin Martine te laten zien, die ook van ‘goed wonen’ houdt en meteen zonder aarzelen haar goedkeuring gaf, ha!
Deze zaken reizen dus nog onze kant op, komende week.
Avondrood enzo
Elke avond, zelfs op regendagen, zien we de zon ondergaan achter de boomtoppen. Soms ‘gewoon, mooi gloedvol’, soms spectaculair. Dan wordt de lucht een soort vuurzee. Zoals op de foto boven. En de foto’s hieronder. Bijna kichterig, maar als je het dagelijks als je uitzicht hebt vanuit huis of terras, is het heel speciaal…!
Oh jongens, dat dakterras…het is een lot uit de loterij! Nog steeds bosuilen horen, nog steeds bosgevoel hebben, straks in de herfst bij de deur kastanjes kunnen rapen en intussen een riante buitenruimte zonder de zorgen van een grote tuin: perfect deal. En met al het gratis bosgroen rondom (het is groen waar we tegenaan kijken, géén steen…) hoeven we maar weinig aan het terras te doen want het moois is overal om ons heen.
Kortom: we zijn helemaal in onze nopjes met de nieuwe buiten-situatie, en dat was toch een van de belangrijkste redenen om te willen verhuizen.
Hieronder nog wat foto’s, wij gaan aan de koffie. Op het terras.
Vanuit Nijmegen, ook namens Freek Frummel, tot gauw.
Dejan & Kiki