Per ongeluk aten wij een heerlijke hap.
Dat kwam door een fout van mij. Of eigenlijk twee fouten.
‘S avonds laat wilde ik mijn soja ontbijt al voorbereiden en dus deed ik nootjes, pitjes en rozijnen bij elkaar in een bakkie. In de veronderstelling dat het kaneel was, strooide ik vervolgens enthousiast met het potje over het mengsel. Hoe meer kaneel hoe beter. En nog gezond ook, als je de verhalen moet geloven.
Anyway. De potjes kaneel en kerrie lijken helaas enorm op elkaar. Pas toen het rijkelijk te laat was, had ik in de gaten dat mijn ontbijt-pitjes en nootjes helemaal niet roken naar kaneel maar naar kerriepoeder. Niet echt smakelijk als ontbijt denk ik.
Ik bewaarde de ‘kerrienootjes’ voor het avondeten van de dag erna, dan zou ik er wel iets mee improviseren. De dag erna fabriceerde ik een bloemkoolstoofje. De nootjes, rozijnen en pitjes stoofde ik samen met rauwe bloemkoolroosjes, een handjevol gebakken uitjes (potje uit de winkel) en een flink glas water. Het rook al lekker -door die kerrie die ik er per ongeluk in had gedaan de avond ervoor- maar er mocht zelfs nog wel wat kerriepoeder bij vond ik. Als we dan toch bezig zijn… Maar wat ik vervolgens (ook weer royaal) in de pan gooide, rook niet naar kerrie. Dat bleek dan weer de kaneel te zijn. En dus geurde mijn zoet-bedoelde-maar-hartig-uitgepakte-hapje, ineens tòch weer naar ontbijt.
Of eigenlijk werd de geïmproviseerde bloemkoolstoof nu vooral een ruzie tussen kerrie en kaneel. Nogal ‘schreeuwerig’ zeg maar. In een reddingspoging (want zoals het nu smaakte, dat was niet aangenaam!) deed ik er maar van alles bij. Knoflookpoeder, maggi (best veel maggi zelfs; niks dat een scheut van dit spul niet kan oplossen, haha!) en ook cajunkruiden, uienpoeder, cayennepeper. Alles om de onsmakelijke rivaliteit tussen kaneel en kerrie te sussen.
Ik heb de boel nog 10 minuten laten stoven en toen bleek tot onze grote verrassing, dat het een heerlijke hap was geworden. We zaten gewoon te smullen. Het was zelfs zo lekker, dat ik ‘t hier wil vastleggen en als menutip wil doorgeven, haha, ja echt!
Nou ja en zo werd dan een dubbele fout, een feestje.
Zo maak je mijn per ongeluk gelukte –maar-officieel-dus-mislukte ontbijt– bloemkoolstoof
Je neemt een handjevol gele rozijnen, een handvol zonnebloempitten, een paar paranoten in stukjes gesneden en die bak je, samen met een flinke fluf kerriepoeder in de olijfolie. Dan rauwe bloemkoolroosjes erbij, handjevol gebakken uitjes (potje of zakje uit de supermarkt of de toko) en 1 a 2 glazen water. Aan ‘t bubbelen brengen en terwijl het stooft, flinke snuf kaneelpoeder toevoegen, een flinke scheut maggi, een snuf cajunkruiden, cayennepeper, uienpoeder en knoflookpoeder naar smaak. Alles lekker laten sudderen tot de bloemkool beetgaar is en de saus wat dikker. De gebakken uitjes uit ‘t potje of zakje zijn vaak met een klein beetje bloem gebakken dus dat geeft precies de juiste binding aan het geheel. Wat je krijgt is een heel warm smakend, geurig winters stoofje.
Wij hadden er gebakken blokjes zoete aardappel bij. Per persoon 1 zoete aardappel schillen, in blokjes van ± 1 cm snijden en 4 min. garen in magnetron. Dan in een koekenpan zonder olie of boter even droogstomen. Als de blokjes goed droog zijn, een scheut olijfolie toevoegen om ze verder te kunnen bakken. Met een dunne spatel van onder de aardappelblokjes omscheppen steeds, zodat de blokjes heel blijven.
Wij hadden er vega vlees bij (waarbij wij zoveel mogelijk letten op plantaardig, bio, zonder E-nummers en zonder suiker of palmvet). Fijn maal, aanrader. Als je van spicy houdt. En van kaneel en kerrie…
Fijne dag.
Kiki
