…aan de protagonist die onzichtbaren in het daglicht zette, onhoorbaren een stem gaf en gevallenen, hun waardigheid. Zeldzaam zijn ze. Zulke -soms als muggen zoemende, als wespen stekende- hartstochtelijke hoeders van het recht. Hun draagwijdte zien we pas in volle omvang als ze uiteindelijk zelf zijn gevallen.
De R. van recht
Recht buigen – steeds weer,
wat krom is gegaan
een innerlijk kompas
om manmoedig te staan
Voor wie roepende is
in een lege woestijn,
voor wie zoekende was
naar verzachting van pijn
En nu huilen de harten
boven bloemen in de straat
op de plek waar niet onheil,
maar liefde wint van kwaad
Verliezen zullen ze jou niet
ook niet straks na Carré
want voorbij het verdiet,
loopt jouw ziel met ze mee.
Dank, dappere Peter Rudolf de Vries!
Dejan & Kiki