Vandaag 20 jaar geleden.
Die dag overleed mijn mams. Ze was toen 52 jaar en ik was 29. Ze was al langere tijd ziek.
Vandaag is een beetje een ‘markante dag’ omdat 20 jaar toch een heel getal is. Maar het is stiekem ook een feestdag. Want na 20 jaar, hebben de mooie herinneringen de overhand gekregen en kan ik die oprecht vieren.
Mijn moeder was bepaald geen makkelijke dame (voor mij zeker niet), maar had toch ook zoveel mooie kanten dat ze daarmee haar (voor mij) ingewikkelde kanten ook weer compenseerde. En de lastige herinneringen aan haar zijn in de loop van de jaren op hun plek gevallen, en maken ruim baan voor al het dierbare. Ze was namelijk ook een mooi mens. Een wijze vrouw, een creatieve, bedachtzame, intuïtieve moeder en een zeer gewaardeerd collega destijds.
Mijn mooie, moeilijke, lieve moeder. Ik denk met waardering, begrip en respect aan haar terug en vierde vanavond samen met Dejan haar leven met een gerecht dat zij klaarmaakte als er iets speciaals was. We maakten ‘aardappelkrabbetjes’. Als kind verheugde ik me altijd enorm daarop.
Je maakt ze door 1 kilo aardappels grof te raspen en te mengen met 1 losgeklopt ei, 100 gram bloem en wat peper en zout. Daarna vorm je er met 2 lepels balletjes van ± 5 cm lang en ± 3 cm breed van, en die laat je in de hete olie glijden. Of in de frituurpan. Ongeveer 5 minuten bakken per ronde en de exemplaren die al gebakken zijn, warm houden in een oven die op ± 75 graden staat. Wij aten er rode kool met appel bij en vega ‘schnitzel’.
Ik zou zeggen: doe als mijn moedertje, maak deze ‘aardappelkrabbetjes’ en snoep lekker van een feestelijk hapje ??
Dag hoor!
(Op de foto’s hieronder zie je ook een foto van mijn moeder. De tekst op die foto van haar, is het motto dat zij ons op haar sterfbed meegaf (en dat pas jaren later een veel gehoorde uitspraak werd): word wie je bent. Ik ben er hard mee bezig en dat voelt goed, moet ik zeggen ?. En verder op de foto’s het gouden herfstbos vanmiddag, een herfstzicht vanuit ons woonkamerraam en nog een keer het ‘feestmaal’ van vandaag).