Moois van de markt en het staartje van de zomer.
Het ultieme indian summer feestje: deze bos Dahlia’s. Ik mocht er 3 voor maar 5 euro, op de markt.
Ik was samen er met Anita en waar we ook kwamen: overal kregen we dingetjes aangeboden om te proeven. Eerst een mandarijn: wiowi wat zijn die nu al lekker zeg! Maar de familie Boslust wacht toch echt tot 1 oktober met het manadrijnenseizoen. Net als de pepernoten: eerder dan 1 oktober zul je ons er geen een zien eten. En dit jaar worden het zelfgebakken nootjes, een beetje gezondere gevalletjes hoor want je eet je ongans aan van die zalige, slechte suikerbommetjes. Dat moet anders kunnen.
Dat ik nog geen mandarijnen wil kopen, dat wist de groenteboer op de markt ook maar toch moesten we een mandarijn proeven vond hij. En dat heeft ie slim gedaan want nog maar 14 nachtjes slapen en dan: ZZZZZzzzzzoooooooeeeeeffffff, rennen naar de mandarijnen-markt-man! Om precies 7.30 sta ik bij zijn kraam, ik moet die heerlijke mandarijnen van ‘m hebben!
We kregen ook gedroogde vijgen om te proeven. Beetje saai en ja, heel droog waren die. En het was nog wel ‘nieuwe oogst’ (kunnen ze gedroogd ook nieuwe oogst zijn dan?) maar de toastjes met kruidenroom en zongedroogde tomaatjes waren daarentegen weer heerlijk. Alleen niet gezond dus: ook laten liggen.
Wel mee naar huis genomen: die nazomerschatten van een dahlia’s van hierboven en 8 verse vijgen (nieuwe oogst?) om taart mee te bakken. Het zijn eigenlijk al 8 taartjes zoals ze daar op hun papiertjes mooi paarsig liggen te zijn. Maar zaterdag gaan ze toch echt in plakjes op mijn ‘gezonde’ (en hopelijk ook erg lekkere) oefenbaksels.
Wij pakken vandaag nog even de Vespa (het laatste vakantietochtje van dit jaar…?) en gaan ergens waar we het mooi vinden, genieten van een drankje in de nazomerzon.
Het puntje op de i van deze lange, lange zomer.
Zie je in de herfst!
(gauw dus)
