Blijven spelen
(collage-dag nummer 2)
Wat is het leuk, collages maken! Of je nou lekker hobby’t, professioneel creatief bezig bent (of een beetje half-half zoals wij) ik kan het je aanraden: gooi al je verzinsels van toen en nu bij elkaar (in een of meer collages bijvoorbeeld) en je wordt heel blij! Wij wel in elk geval. Niet eens zozeer blij als in: ‘wat hebben we toch geweldige dingen gemaakt’. Maar wel blij omdat je bij alles ziet dat het plezier waarmee je dat deed en doet, eraf spat.
Een mooie aanmoediging.
Speelruimte
Vandaag collagedag twee.
Mijn lief en ik maken niet alleen boekjes, kaarten en soms een postertje, we spelen ook graag. Al 10 jaar speel ik restaurantje bijvoorbeeld. En nu heb ik er dan de Feestkeet bij bedacht (collage’s van dit alles onderaan dit blogbericht). Waar ik dankbaar voor ben: zowel in ons vorige huis als op onze huidige stek, hebben we lekker de ruimte om te spelen. In Amersfoort was beneden onze woonruimte een atelier. Daar heb ik lange tijd kleine theatervoorstellingen ‘af- gemonteerd’ voordat ze het podium op gingen. En de laatste jaren was het atelier een ‘speel-restaurantje’. Nu in onze tuin, is er plek voor een keet (pipowagen) waar we dus weer een eethuisje van hebben gemaakt. Dat dat allemaal maar kan, is uniek. En het nodigt enorm uit tot van alles bedenken en maken.
Beetje serieus graag
By the way: ook als je speelt, moet je natuurlijk wèl een beetje je best doen. Je kan van mensen niet verwachten dat ze graag aanschuiven in jouw speel-eethuisje als je aangebrande piepers op tafel pleurt. Dus ik kook met zorg en liefde. En met plezier, dat dus ook! Maar dat zal je wel geraden hebben.
Naast restaurantje, speel ik ook graag winkeltje. Gisteren liet ik in de collage’s wat verkoop-plekken zien voor onze boekjes. Het was mooi om op de Sonsbeekmarkt te staan! En om onze boekjes te zien liggen bij de Bruna. Maar zelf een ‘winkeltje hebben’, vind ik toch echt het allerleukste. En dat deed en doe ik dan ook vol overgave.
▲Winkeltje spelen
Creatief ondernemer ?
In ons vorige huis haakten wij wel eens aan bij de maandelijkse Kunstkijkroute (wij woonden in een atelierwoning). Dan hadden we samen met het buurtje (ook allemaal mensen met een atelier) een thema bedacht (foto 2).
Bezoekers konden kijken in de ateliers en bij ons boekjes en kaarten kopen (foto 3). In ons atelier had ik naast onze eigen spulletjes vaak ook werk van anderen liggen. Gruitige kersthangers bijvoorbeeld, van een beeldend kunstenaar uit de buurt (foto 4). Sieraden van vriendinnetje Annelies (foto’s 1 en 6), grafisch werk van een buurvrouw.
Dubbel spel (en een chocotip)
Ook in mijn eethuisje (=restaurantje spelen) bouwde ik een winkeltje (foto 5). Dan verkocht ik zelfgemaakte chocolaatjes. Truffels bijvoorbeeld. Die serveerde ik dan na de maaltijd bij de koffie. En dan wilden gasten die truffels best mee naar huis nemen. ? Verder verkocht ik in het ‘eethuiswinkeltje’ oude kookboekjes, onze eigen boekjes, zelfgemaakte kruidencadeautjes.
Mocht je trouwens denken dat de truffels lastig te maken zijn: nope! dit recept is juist makkelijk. Ik rol de ganachebolletjes altijd nog door een laagje pure, au bain marie gesmolten chocola, en daarna pas door de cacao. Dan krijg je een knapperlaagje.
Anyway, genoeg voor vandaag. Morgen een extra collage-dag. Dan laat ik plaatjes zien van diverse verzinsels, kleine projecten en maaksels van Dejan en mij. En dan is het wel weer mooi geweest, ha!
Tot morgen.
(foto bovenaan: tafereel van poppetjes op een plakband-rol, door ons gemaakt voor Feestboekje, 2014)
▲ Restaurantje spelen
