Over hangerig worden, lastig lijf, feestje maar geen feestje, haptips, koffie bij het raam en: lichtpuntjes.
Ik weet niet hoe het bij jou is maar ik ben heel happy dat we weer naar buiten kunnen zonder de hele tijd buienradar te moeten checken. Lekker een beetje lopen struinen door het Goffertpark, en als het straks wat warmer wordt hup, op de Vespa naar de heuvels.
We werden de laatste tijd met al die regen, wind en lockdown een beetje hangerig, hier bij Boslust-Boomhut. Freek ook. Die trekt dan de hele dag door de kussens van de eetkamerstoelen, als hij net te weinig avontuur heeft (= gebrek aan een lange wandeling buiten met veel honden ontmoetingen enzo). Dan leggen wij die kussens dus weer terug en hup, 5 minuten later heeft Freek ze er weer afgesleept. Nu laten we ze er maar helemaal af. Ook sjeest ie achter Jasper de kat aan (die hem heel subtiel wel een beetje kan uitdagen, het boefje) en soms worden wij dan even boos op Freek. Dan moeten we vrij luid zijn want meneer is zo nu en dan Oost-Indisch doof (= puberig). Vanmorgen renden ze zo hard achter elkaar aan dat de koffie van Dejan over de bank vloog, richting zijn laptop. Van schrik dropte Dejan een bakje dat hij net in zijn hand had op de grond. Gelukkig is de koffie net naast -en niet over- de laptop geplensd.
We spelen de laatste tijd wel extra vaak met Freek, als hij de langere wandelingen buiten moet missen (bij regen en wind) en het alleen moet hebben van zijn kortere rondjes (4 keer per dag sowieso). Bij slecht weer extra spelen helpt, anders gaat ie nog veel meer stoute dingen doen. Het is fijn om hem tevreden te zien dutten na een potje ‘voetbal’ of na een uitdagend zoekspel. Voor ons is dat ook uitdagend want Freek is super slim, dus moet je ook slimme listen voor hem bedenken anders is er geen zak aan voor Freek Frummel.
Anyway: nu komt de tijd eraan dat we weer veel meer mogelijkheden buiten hebben, en dat is fijn voor ons familietje want we zijn en blijven buitenbeestjes.
Tijd voor infuus
Het is niet alleen bij Freek hoor, dat hangerig zijn. Ook Dejan en ik werden wat lamlendig en ik nog steeds wel een beetje. Wie niet, eigenlijk? Wat een taaie tijd is het hè?! En dat lijkt het nog wel even zo te (moeten) blijven.
Zelf zit ik fysiek niet goed in mijn vel (eigenlijk gewoon in de penarie) door de reuma die aan alle kanten opvlamt. Ik merk dat mijn lijf giga toe is aan een nieuwe infuusdag, er begint steeds meer ontstoken te raken. Niet alleen gewrichten maar ook peesjes. Ik kan me in het laatste stukje van de nacht niet eens meer normaal omdraaien in bed, of het dekbed over me heen trekken, dat doet gewoon gemeen zeer. Dus ik word tig keer wakker met een AUW!!! En dan een vloek erachteraan.
Maar ik moet even geduld hebben. Eerst gevaccineerd zijn. En dat is in mijn geval wat complexer dan bij de meeste mensen (donderdag belt de immunoloog-allergoloog van het allergiecentrum Rijnstate weer met een vaccinatie update). Pas als ik gevaccineerd ben kan ik het infuusplan weer oppakken en weer grip krijgen op de ziekte. Ik heb besloten om tijdelijk nu wel de ibuprofen 1 stap hoger dan de maximale dosis te zetten, dat wordt voor langere tijd afgeraden maar mag wel tijdelijk. En ik heb de eerste dosis van de dag vervroegd naar 6 uur ’s morgens. Dat helpt al een beetje merk ik. Joehoe, hoera.
Wat mij ook helpt, is een goeie dagstructuur. Die structuur brengen wij elke dag aan door in een gezamenlijk documentje (Paper) alles op te schrijven dat moet gebeuren, dat gepland staat en dat we graag willen doen. Dejan begint met het plan voor de dag, en ik vul later dingen aan. Zo hebben we in de loop van de ochtend altijd een goed programmaatje voor die dag. Realistisch ook: de kans dat plannen die we hebben ook daadwerkelijk uitgevoerd worden, is groter zo. Momenteel is de ‘programmering’ enorm aangepast aan mijn lastige lijf maar hij zorgt ervoor dat we toch zoveel mogelijk uit de dag kunnen halen, dat voelt goed.
Feest maar geen feest
Dejan en ik zijn vrijdag 12,5 jaar getrouwd. Een koperen stelletje zijn we dan. We hadden al een tijd geleden een feestelijk plan, dat veranderde door onze verhuizing naar Nijmegen naar een ander plan, en dat andere plan veranderde door coronatijd (en het besef dat een feestje echt onmogelijk zou blijven) dan weer naar het plan om het met iedereen in ons vriendenkringetje apart te vieren.
Maar eigenlijk hadden we diep van binnen gewoon het meeste zin om het simpel en knus met vrienden Lies en Pavel te vieren. Dat vonden zij ook heel erg leuk dus er kwam een fijn plannetje voor een weekend in een huisje. Maar dat werd door coronatijd dan ook weer aangepast naar: ‘met z’n vieren een avondje uit eten in ons eigen huis’.
En ja, ook dat plan gaat dus niet door. Het wordt nu: met z’n tweetjes uit eten in eigen huis. Je mag namelijk niet twee bezoekers hebben, de besmettingen lopen op, mijn reuma maakt me moe en helemaal niet lekker en dus besloten we: we gaan het voor nu knus en klein met z’n tweeën doen en dat weekendje weg met L+P uitstellen tot de omstandigheden het weer toelaten. Tegen die tijd hebben we dan ook wel ècht redenen om een feestje te vieren! Zij en wij verheugen ons er al op.
Maar vrijdag gaan wij die 12,5 jaar natuurlijk vieren, ‘t is toch een lief en mooi mijlpaaltje. We trakteren onszelf op 3 dagen genieten: 2 dagen lekker thuis uit eten gaan en 1 dag feestelijk borrelen. Vrijdag laten we toko bezorgen en zaterdag snoepen we van Bistro Bar Berlin (we maakten eerder al kennis met het broertje, Bistro Bar Bankoh). We hebben de Berlin favorites Box voor 2 personen besteld, vega uiteraard. Daarbij nog een lekker toetje, matcha cheese cake. Die hadden we een tijdje terug van Bankoh ook en man, man, man: to die for! We bestelden ook nog de kaasplank van Berlin maar die is bedoeld voor zondag, dan houden we een uitgebreid borrelfeestje voor 2 met dus o.a. Berlin’s kaasplank.
Kortom: 3 dagen niet koken maar hopelijk wel genieten. We kijken er naar uit. En ook naar wat we in het vat hebben zitten met Lies en Pav.
Wat ligt er op het bordje?
Deze week verder fijne maaltjes die we zelf koken, want hé!, dat is natuurlijk ook bepaald geen straf: lekker samen koken. Wie ons langer kent, weet dat wij(met muziekje erbij) graag samen rommelen in de keuken, en dat ik een kookmeisje ben. Ik wil weer verder met mijn (inmiddels al 11 jaar bestaande) kookproject versie 3.0. Maar het kan niet. Ik wil zoveel, net als zoveel mensen van alles willen dat niet kan. Het is de taaie realiteit, en die proberen we dan naar beste kunnen te verzachten met dat wat wèl kan en blij maakt.
Anyway, dit staat er dus deze dagen ook nog op tafel:
? Dit vega stoofpotje met aubergine, paprika en burrata
? En, in de herhaling: pittige linzensoep met vegetarische rookworst
? Tofu nuggets met rodekoolsla.
Ik sluit af met 5 lichtpuntjes. Voor mij persoonlijk, en meer in het algemeen.
Lichtpuntjes
✨ Lange fijne gesprekken met anderen. Afgelopen week met vriendinnetje Lies aan de telefoon twee uur heel dierbaar zitten kleppen. We hebben ook een persoonlijkheidstest online gedaan en daar lekker over zitten praten. De persoonlijkheidstest van Carl Jung (Zwitserse psyhiater en psycholoog) dus niet zomaar een of ander flut testje. Lies en ik hadden allebei een persoonlijkheid uit de categorie diplomaten. Zij campagnevoerder, ik bemiddelaar.
Zulke lange, bijna filosofische gesprekken zijn goud waard.
Zondag was hier trouwens Nicolette, een ‘buurvrouw’ van 2 appartementenblokken verderop. Zij had wat leuke ideeën voor in de wijk, en werd voor het verder uitdenken van die ideeën, aan mij gekoppeld door iemand hier in het gebouw. Sowieso was het heel leuk om kennis te maken, er was meteen herkenning in de verhalen van allebei, en het borrelt nu ook wel een beetje rondom die ideeën. Dat is dan toch ook iets dat nog wel kan: voorzichtige plannetjes laten borrelen en kennismaken met mensen met wie het kennelijk dan snel klikt. Geeft de burger moed, ha!
✨ Dejan is nu twee keer bij de fysio geweest (eerst de bekkenfysio, daarna de rugfysio) en daar lijken zijn problemen van een tijdje terug toch echt heel goed te verklaren vanuit rugproblemen die uitstraalden naar zijn zij. Misselijkheid en wat verhoging, konden daar ook wel bij kloppen, hij had ook echt stevige pijn. Op de foto’s was slijtage in zijn onderrug te zien en met oefeningen en behandeling bij de fysio, kan hij spieren rond het slijtagegebied, versterken zodat die weer wat beweeglijkheid brengen. Hopelijk blijft het zo goed gaan als nu, de pijn was na de fysio behandeling weer iets scherper maar het gaat zoveel beter dan een paar weken terug…! ?
✨ We hebben onze woonkamer weer ‘omgegooid’. Reden: ik kreeg nekpijn van het tv kijken. Moest namelijk altijd mijn hoofd in een klein knikje draaien en nu mijn reuma wat feller is (vooral ook in mijn nek en schouders) trok ik dat ‘knikje’ niet meer. Dus we hebben de tv verhuisd, en de bank er pal tegenover gezet, zodat we recht vooruit kijken. Scheelt enorm, echt fijn! En wakker worden op onze nieuwe bank/ daybed is ook super op de nieuwe plek: ik heb een extra prachtig uitzicht.
We hebben meteen ook maar een lekkere hangstoel gekocht (van touw, op het terras staan er 2 van kunststof) en die staat in het hoekje bij de platenspeler en het raam, daar is het heerlijk koffiedrinken (foto bovenaan) met zicht op de bomen. Ja, sommige dingen zijn gewoon fijn.
✨ Ook een lichtpuntje: in Nijmegen werd D66 de winnaar en niet VVD. Wat mij betreft nog een beetje hoopvol (bijna overal kleurde het blauw op de kaart, hier was dat groen). En verder… De kersverse Denker des Vaderlands voor 2021-2023 komt ook uit onze stad, kijk maar. Nijmegen rocks!
✨ Deze cartoon is zo grappig, altijd weer! Glimlach even lekker mee met Off the leash.
✨ Diertjes en de natuur trekken zich niet zo heel veel aan van coronacrisis enzo… Dat blijkt ook uit het feit dat wilde dieren in sommige steden de straten soms even overnemen, zoals vorig jaar na nog maar een paar weken wereld in lockdown al bleek, kijk maar. Maar nu ondervinden we het zelf ook in onze stadse boswijk want sinds de avondklok, heeft Dejan bij de laatste avondrondes met Freek al 3 keer een ontmoeting gehad met een vos! Helaas lukte het niet om een foto te maken maar hij kwam helemaal exited thuis! En die vos loopt gewoon door onze straat, over de stoep. We zagen al een paar keer eerder een vos hier, maar zo vaak achter elkaar en zo openlijk op straat: nee. Bijzonder. Heeft die avondklok toch nog een leuke kant…
✨Wil je eens een vega hamburger proberen en weet je niet welke? In NRC stond een testje van 3 pubers die verzot zijn op de real deal: yep, big mac natuurlijk. Kritische gastjes dus als het gaat om vegetarische burgers. Dan krijg je dus ook een eerlijk oordeel te zien.
Mijn eigen favoriet is, by far, de Beyond Burger van Beyond Meat. Die scoorde ook helemaal niet slecht bij de hamburgerpubers. Die van de Vegetarische Slager dan weer wel, wat ik jammer vind aangezien ik alles dat die vleesloze slager de schappen in schuift sowieso een warm hart toedraag. By the way: er is ook een vega burger die te goor is voor woorden. Die moet je echt niet eens proberen, het is alsof je een stuk zeep staat te braden. Die burger werd in dit tienertestje ook meegenomen en jahoor: zelfde commentaren als wij hier hadden: dat ding meurt! De geur alleen al maakte bij mij een dusdanig hoge mate van weerstand los dat de eerste de beste hap er zo snel mogelijk weer uit gewerkt werd. Kokhalzen dus. Ik noem geen merk, maar je ziet ‘m wel terug in die test, want ook die kids are not amused. Hier lees je de test.
Tip: ga je voor het eerst een vega burger maken? Investeer in een goeie BBQ saus (de duurdere soorten zijn echt lekkerder), dat is echt de moeite waard. Hap ze!
Vanuit Nijmegen: ciao, tot gauw.
Kiki