Stadpret, wandelpret, kerstboompret en een fijne huisarts.
Over die kerstboompret eerst maar even.
Nee, wij hebben geen kerstboom gekocht. En toch staat er sinds het weekend een nieuwe kerstboom op ons dakterras. Een voormalige kerstboom eigenlijk meer. Onze voormalige kerstboom -die 7,5 jaar geleden meeverhuisde van Amersfoort naar Dieren- werd door de nieuwe bewoner van ons huis in Dieren uit de tuin gehaald, verpot en afgelopen weekend naar ons in Nijmegen gebracht. Het was een leuke ruil-deal: hij ons nieuwe gasfornuis (dat we niet konden gebruiken omdat wij in ons appartement inbouw hebben) en wij kregen dan de dennenboom uit onze oude tuin, verpot en wel, bezorgd. En nu staat de boom prachtig op ons dakterras (dat een echte minituin aan het worden is, ha!).
Het is een speciale, extra mooie dennensoort, de nobilis. Wij kochten de boom bij een kerstbomenkweker op een landgoed bij Amersfoort, waar we woonden voordat we naar Dieren verhuisden. De boom was vrij klein, en stond in een pot. In Dieren ging ie dus de tuin in en daar is ie enorm gegroeid. We hebben de boom vorig jaar wel gesnoeid omdat ie onderaan dode takken had. En ja, nu is de boom dus verhuisd van Dieren naar Nijmegen. Vanaf december mag ie stralen met buitenlichtjes erin. Hieronder ons dakterras in herfst-vroege-winter-sferen met de nieuwe, oude aanwinst.
▲ Met deze nobilisboom uit onze voormalige tuin werden we afgelopen weekend herenigd. Hij moest onderaan gesnoeid worden vanwege dode takjes maar verder ziet ie er goed uit, we zijn er blij mee! En ook nog steeds met het heerlijke dakterras en het zicht daarop vanuit de keuken en de eethoek.
Mijn nieuwe huisarts
Vandaag was ik bij de huisarts. Zij luisterde o.a. even naar mijn longen, omdat ik regelmatig piep. Vooral als ik in bed lig, bij het uitademen. Vermoeden is astma / bronchitis, op dit moment is een uitgebreide astmatest nog op de langere baan geschoven vanwege corona, maar ik krijg er nu wel een pufje voor. Dat kan ik morgen ophalen en dan hoop ik dat ik verschil ga merken.
Ik kreeg van de huisarts meteen ook de griepprik vandaag. Dat vond ik super, anders had ik zaterdag in een lange rij moeten wachten waarschijnlijk. Sowieso: ik heb ontzettend mazzel met mijn nieuwe, Nijmeegse huisarts. Toen wij deze praktijk kozen, gingen we deels voor praktisch: wat is dichtbij. Maar de toon van de website was ook belangrijk, en of de eerste indruk oké voelde voor ons. Dejan koos voor dokter Hennekam, ik voor dokter Huurman en allebei zijn we heel blij met de huisarts. En dat is belangrijk. Sowieso al maar in mijn geval met mijn lastige lijf kijkt het helemaal nauw.
Ik had een heel erg fijne huisarts in Amersfoort, dokter de Vries. Bij haar was ik 25 jaar lang patiënt: vanaf mijn 18e toen ik daar op kamers ging wonen, tot wij verhuisden naar Dieren. Ik kon lezen en schrijven met haar. We hebben een keer heel lang zitten kleppen in de wachtkamer toen zij een tijdje met ziekteverlof was vanwege het overlijden van haar man. Ze kwam even naar de praktijk, ik moest daar ook zijn, vroeg hoe het met haar ging en wat volgde was een dierbaar gesprek over het leven, verdriet, kwetsbaarheid.
Toen ik een tijdje later afscheid kwam nemen vlak voor onze verhuizing naar Dieren, stonden we allebei met tranen in onze ogen, oh oh. Maar het geeft wel goed weer wat de kracht was: een goede vertrouwensband. Gelijkwaardig, eerlijk en menselijk.
En verder…
1) …waren we gisteren in de binnenstad voor even shoppen op de markt. Wat was het fijn om weer even in het centrum te zijn. Het was er rustig en vredig, zoals je kan zien op de foto hierboven. We kochten rozenbottelbesjes en fruit + nootjes. De Vespa hadden we geparkeerd in de Fransestraat, een omgeving die ik goed ken vanuit mijn jaren 70 kindertijd op school in de stad (de school zat toen nog op de Groesbeekseweg 146 en is pas in 2017 verhuisd).
Het leuke is dat je in de Fransestraat eten en drinken kunt afhalen bij Mi Barrio. Dus als het weer een klein beetje meewerkt, kun je daar op het pleintje even kort gaan zitten aan de tafeltjes en stoeltjes die er nog staan. Zonder drukte verder.
We hebben gisteren na de markt een koffie to go gehaald met iets lekkers erbij en zijn toen op een parkbankje in de novemberzon gaan zitten, dat was ook fijn.
2)…hadden we vandaag een leuk Google Meet overleg met de school tegenover ons, over het concept boekjesproject. Een idee is om te starten met een project voor de oudste groep kinderen, de schoolverlaters. Zij maken dan een boekje waarin een terugblik op hun schooltijd het thema is. Er moet alleen wel besproken worden welke mensen binnen de school dat werken met de kinderen aan de boekjes, voorlopig zouden kunnen begeleiden, mocht ik dat nog niet willen en kunnen doen i.v.m. corona. We verwachten rond de kerst duidelijker te krijgen: is het dit schooljaar al haalbaar of niet? Wel leuk om een eerste brainstormpje te hebben gedaan. Wat voor ons wel heel zeker is: wij willen hoe dan ook boekjes blijven maken met de cliënten van zorginstelling Attent. Dat blijft de hoofddoelgroep voor ons boekjesproject.
3)…Heb ik even gezellig bijgeklept met mijn nicht Judit. We spraken over onze familie, onze roots en dat we ook dit jaar graag weer samen kerst willen vieren als de situatie dat toelaat. Dan komt Judit onze kant op en maken we er een sprankelend klein kerstfeestje van. Vrijdag heb een bijklep met vriendin Anette, maandag komt vriendinnetje Annelies onze kant op. Alles weer zo veilig mogelijk en met alertheid, maar het is fijn om elkaar te kunnen blijven zien.
En verder…
…hebben we afgelopen week diverse heerlijke herfstwandelingen gemaakt. Op de foto’s hierboven zie je de Duivelsberg bij Berg en Dal en het Wylerbergmeer (linksboven en linksonder), met diezelfde Duivelsberg op de achtergrond.
We struinden ook door het sprookjesachtige Dekkerswald, tussen Nijmegen en Groesbeek en in en rond ons mooie Goffertpark was het al net zo onvervalst herfstwandelen geblazen! Meer foto’s zie je onderaan.
En dan rond ik nu maar weer eens af.
Wij moeten nog een weekmenu maken voor de (online) boodschappen, dus hup, hapjes verzinnen! Een daarvan wordt in elk geval een ‘wintersalade’ van fijngesneden rode kool, wortel, paprika, augurk, appel, gele rozijnen, geroosterde amandeltjes, vega spekjes en een dressing van kerrieyoghurt. Ook doen we een maaltje met pompoen uit de oven, en deze tomaten harirasoep met kikkererwten van Uit Pauline’s Keuken.
Ik kijk daar regelmatig even voor een recept omdat het prima recepten zijn. Verder is het wat mij betreft zeker niet een site om nou heel erg geïnspireerd van te raken (deze site vinden we hier bij Boslust-Boomhut bijvoorbeeld veel origineler en leuker) maar de recepten van Uit Pauline’s Keuken zijn solide en da’s al meer dan goed genoeg soms. Op andere momenten, als mijn meneer en ik naar snufjes creatieve keukeninspiratie zoeken, weten we onze plekken ook wel te vinden.
En na onze weekmenu sessie is het dan hoogste tijd, bedtijd. We horen bijna elke nacht bosuilen, het is een sprookje zo mooi! Even die stomme autoweg helemaal rustig en alleen maar het geluid van een roepende uil. De weg went, is soms ineens helemaal niet meer hoorbaar, maar niet op elk moment. Ik heb er soms echt nog wel wat moeite mee. Thank god, ‘s nachts is het muisstil. Behalve dan die bosuilen, ha!
Vanuit Nijmegen een rustige nacht gewenst.
Kiki
#NachtinNijmegen
#Bijpraat
#Haptips
#Herfst
# Seizoenenmeisje
#LastigLijf
#Boekjesproject
#OnsWerk
▼ In het mooie Dekkerswald verdwaal je in herfstige sprookjessferen…
▼ Maar in onze wijk en het Goffertpark was het afgelopen week ook nog flink snoepen van de herfst!
