In tijden van stress kan je gekke wensen hebben…
Opeens, veel vroeger dan verwacht, belde de gynaecoloog vandaag. Om te melden dat de uitslag nog niet binnen is en vertraging oploopt. Vrijdag wordt ie nu verwacht. Teveel corona-zieken bij pathologie, te weinig personeel om al die uitslagen te kunnen duiden en er een verslag van te maken. En dus weet ik nog steeds niks, terwijl ik vandaag wakker werd met een soort mantra van: vijf uur dokter belt: please, goed nieuws.
De arts vond het ook heel erg rot dat ze mij dus nog steeds niks kon vertellen. Ze wilde dit niet door de assistente laten doorgeven, maar zelf aan mij vertellen. Dat waardeer ik. En ik waardeer ook dat zij pathologie heeft gebeld en er achteraan heeft gezeten wanneer die uitslag dan wèl komt. Vrijdag dus. “Mits er niet ineens nog veel meer corona zieken zijn”.
Ik kan natuurlijk moeilijk naar dat ziekenhuis toe gaan, een patholoog een keukenmes op de keel zetten en roepen: “hier die uitslag, NU!” Maar mijn hart wil dat eigenlijk wel. Ik wil gewoon weten: is dat biopt foute boel of niet. En nu mag ik weer 3 nachten erbij tellen met wachten. En Dejan ook. Hij is bezorgd, wil het ook weten.
Omdat ik wist dat een cluppie vrienden en dierbare bekenden heel warm met ons meeleven en aan ons dachten met die uitslag, heb ik even een mailtje rondgestuurd. Daar kwamen dan ook weer zulke lieve reacties op, dat geeft wel echt steun, big time.
“Probeer maar extra veel afleiding te zoeken komende dagen, dat helpt je misschien ook een beetje”, zei de gynaecoloog. En toen zat ik op de bank na dat gesprek en dacht ik: ik heb zin in een Snickers, en ik wil naar de woonboulevard. Afleiding van de bovenste plank, ha! En zo geschiedde. Ik snoepte met plezier van de choco en toog met husband en hond op onze Vespa naar de woonboulevard, waar we wonder boven wonder ook nog wat nuttigs (en leuks) vonden. Een guitig kussen voor op de bank (foto boven) en een kleedje extra voor bij de bank aan mijn kant, tegen koude voeten.
Anyway. Zo werd het dus een dag zónder uitslag, maar mèt een bezoek aan de woonboulevard. Ik had het liever andersom gehad maarja, je moet toch wat. Oh oh…
En het wachten gaat verder.
Kiki
