Vrijdag 6 dec. 2019
Sint weer foetsie, kerst in aantocht.
Toen ik nog in de zorg werkte en we op de afdeling sinterklaasmiddag hadden, zei een van de bewoners op het moment dat de sint vertrok (en nog om het hoekje van de deur te zien was): ‘Zo, en nu kerst!’. Ze zei het grinnikend en grijnzend, want ze was dol op feestdagen en leefde van feest naar feest. Alles ertussenin deed er niet toe voor haar. Elk jaar op 6 december moet ik daar weer aan denken. Sint eruit, kerst erin.
Hier in het dorp zie je ze op 6 december in hoog tempo tevoorschijn piepen: kerstbomen. Vooral in de tuinen, met lichtjes natuurlijk. Stiekem vind ik het leuk, al wachten wij nog wel een paar dagen.
Vandaag eerst nog even nagenieten van een fijne sinterklaasavond. Met liefs, lekkers, knipogen en hartstikke knus. Ik kreeg van Sinterklaas gisteravond dit lieve tegeltje hierboven. Dat had hij zelf gemaakt, gebaseerd op een bestaand oud tegeltje maar met een hondje erin getekend dat op onze Freek (en Dirk) lijkt. Creatieve gast, die sint…! Het komt naast het haardje te hangen. En er zat een heel knap en liefdevol gedicht bij, dierbaar cadeau.
Vandaag is een relaxdagje. Gisteren heb ik gewandeld met een vriendin (niet lang) en die maffe voeten van mij doen nog steeds zeer. Er zitten peesontstekingkjes in, en mijn enkelgewricht is ontstoken, kennelijk tolereren de pootjes even geen ‘gedoe’. Ik ben niet gewend aan deze situatie. Niet echt kunnen wandelen, is voor mij een vreemde gewaarwording. Maar ik moet me er even aan aanpassen. Dus ik wandel wel, maar niet zo vaak en zoveel, en de dag erna moet ik dan met de voetjes in de slofjes en in slow tempo de dag door. Hopelijk is dit na december voorbij, als het infuus z’n werk gaat doen, en kan ik dan weer in vrijheid bewegen. Gewoon weer lang het bos in kunnen, en als husbandlief en ik daar zin in hebben, ook elke dag.
Vandaag staat op het programma van tante Boslust: lekker lang en warm douchen (vinden de voetjes fijn), een middagdut doen, beetje koken, beetje tv kijken, beetje lezen en wat schrijfklusjes doen.
Morgen ga ik met een vriendin naar Kleef in Duitsland. Eerst lunchen we bij ons thuis, daarna gaan we op pad naar Kleef en theedrinken in een museumcafe, dan naar het museum en als afsluiter naar de Kleefse kerstmarkt. Het was een cadeau voor mijn verjaardag, en we zouden eigenlijk een heel weekend samen op pad gaan. Maar doordat ik ‘s nachts ook worstel met mijn reuma, en 2 dagen in touw zijn momenteel wel pittig is, gaan we nu 1 dag. Ik krijg in de zomer nog een 2e dagje weg cadeau, en beide dagjes weg vormen samen het ‘meisje-van-50’ cadeau voor mij. Een fijn alternatief voor het oorspronkelijke plan, en ik verheug me al op morgen!
Ik wens je een fijn weekend en meld mij maandag weer. Dan met een eerste snufje kerstglitter, ha! Want reuma-rottigheid of niet: kerst wordt het toch wel. 😉
Ciao, tot gauw.
-
Het adventskalenderzakje van vandaag mocht Dejan openmaken. Er zat een briefje in, dat hij moest kijken in de oven. Gisteren toen hij boodschappen deed, heb ik snel een gingerbread rendier gebakken. Hij had niks in de gaten toen hij thuiskwam, want de bakgeur ‘maskeerde’ ik door de banketstaaf alvast in de oven te leggen en de warme wijn op te warmen. Dejan is gek op gingerbread-baksels. Deze maakte ik met kant en klaar deeg van Ikea. Gedachte was: ‘een bakseltje om de omschakeling van sint naar santa makkelijker te maken’, ha!
We hebben grote lol hier bij Boslust, met de adventskalenderzakjes. Het briefje dat Dejan 3 december in een zakje had gedaan bijvoorbeeld -‘we gaan alle 3 decembers sinds wij samen zijn bekijken in foto’s, agenda enz.’- was fantastisch. Een hele leuke trip down memorylane, ook al is het ‘maar’ 13 jaar terug. De adventskalender maakt zoveel ideeën in ons los…! En vooral ook het stiekeme voorbereiden van alle zakjes, wat je erin gaat doen, een ‘verhaallijn’ bedenken voor een paar zakjes achter elkaar; een geschikt moment gebruiken om jouw heimelijke ding te doen voor die ander: big fun in da house! -
Dat pakjesavUnd is een interne grap. De speculaaspop hebben Dejan en Freek gisteren naar de buren gebracht. Dejan had een sinterklaasmijter op en Freek het kleine mijtertje en zo stonden ze aan de deur. Ik hoorde de buurvrouw lachen en smelten, ha! Ze is helemaal verzot op Freek. Man en hond waren een half uurtje bij de buren en zo kon ik nog mijn stiekeme missies afmaken.
-
Het sint-hoekje. We zaten er met warme wijn de gedichten voor te lezen en cadeautjes uit te pakken.