Broodjes en buurtjes

Gisteren mochten we weer: gezellig met wat buurtjes bij elkaar komen. 

En ik mocht weer bakken, bedienen, het boeltje gezellig inrichten en genieten van genietende mensen.

Daarbij geniet ik ook enorm van de fijne sfeer die er is en die ook mij raakt. De warmte die iedereen meebrengt is zo mooi! En ik geniet van de hulp die we steeds weer krijgen bij dit buurtproject. Er hangt gewoon een heel fijne flow omheen en dat maakt me heel blij. En niet alleen mij natuurlijk. Het is even best hectisch op zo’n dag, veel heen en weer lopen, aan van alles denken. Maar ik hou daar ook wel van. Houdt je brein lekker scherp, ha! En een keer per maand, is dat alles ook goed haalbaar. Bovendien is er echt fijne hulp, we doen het gelukkig niet alleen, Dejan en ik. Daarbij is er vooral ook hulp waardoor ik fysiek niet over mijn grenzen hoef te gaan, zoals zware dingen tillen enzo.

Gisteren zaten we binnen, omdat het buiten gewoon te fris was. De wind maakte het onaangenaam. We hebben toestemming van de verhuurorganisatie om bij slecht weer boven bij ons op de 5e te gaan zitten, in de hal bij de trap. Dat paste precies. Mocht het de volgende keer weer niet buiten kunnen, dan gaan we niet weer binnen zitten, maar plannen we een nieuwe datum. Zo wil ik er steeds voor zorgen dat er afwisseling is, ook in de locaties van ons project. Gisteren dus binnen, en dat zag er zo uit (deze keer vergat ik nou eens niet om toestemming te vragen aan de lieve buurtjes, of ik ze met foto op het blog mag zetten):

Ik heb veel broodjes gebakken afgelopen dagen. In totaal 65 stuks. Witte broodjes, meergranenbroodjes en krentenbolletjes. Wordt ze blij van hoor, tante Boomhut-Bakgraag!

Ik bak tegenwoordig alleen als er bezoek komt, voor dit buurtproject of straks voor mijn eigen kookproject.

Speaking of…mijn kookproject is eigenlijk helemaal klaar om te starten. Maar ik wil nog een paar andere dingen af hebben en ons boekjesproject met de zorginstelling op gang hebben. Dan kan ik goed inschatten of af en toe ‘restaurantje spelen’ thuis, er nog bij kan. Dus het project ligt startklaar maar ik ga pas echt van start als ik zover ben. En dan nog: dan zit hier natuurlijk echt niet elke week de tent vol, nee zeg! Maar eens per ongeveer 2 maanden lekker koken voor een cluppie van max. 8 met een seizoensmenu, in een sfeervol aangekleed ‘thuisrestaurantje’ dat dan rond 20 uur sluit (en waar je alleen betaalt voor de onkosten van het eten); dat is een beetje het idee. Maargoed, dat wil ik wel met aandacht en liefde doen. En mijn lijf moet het willen. Even wachten dus nog, al heb ik nu al zin om de menu ideeën die ik heb, uit te voeren.

Geduld tante Boomhut, geduld…
En intussen genieten van de mooie momenten met buurtgenoten in ons terrasproject. Ik ben nu al dankbaar, dat sowieso!

Vandaag gaan wij naar Arnhem. Ik moet bloed laten prikken voor het allergiecentrum van Rijnstate, waar ze mij willen testen op een soort allergieafwijking, mastocytose (vanwege de problemen met medicatie die ik vaak heb en vanwege nog wat andere signalen). Deze week begint ook mijn ‘reuma-handen-rooster’ in het ziekenhuis hier. Never a dull moment. Voorlopig geen ‘ziekenhuis vakantie’ dus, er is sowieso nog van alles gaande op fysiek vlak. Ik wijd er nu maar even niet verder over uit maar schrijf t.z.t. wel weer eens een update. Ook op dit vlak: geduld.

Het is mooi weer om even te reizen, we gaan voor ‘t eerst sinds coronatijd weer met de trein, hehe, eindelijk! Kunnen we oefenen voor de Pasen, dan gaan we richting Bilderberg hotel de Bovenste Molen, ook met de trein. Niks geen hip of spectaculair hotel, maar wel goddelijk gelegen. En we hebben de fijnste kamer geboekt, met lekker balkonnetje en mooi uitzicht. We hopen lekker te ontbijten en dineren op het terras aan het water. We hebben er sowieso heel veel zin in!

Maar nu eerst vandaag. Even struinen door Arnhem is ook erg leuk, lekker een duik nemen in het prachtige Sonsbeekpark.

Jongens hoe heerlijk, de lente is terug! Maak er iets moois van deze zonnige dagen. 
Kiki