Trots op het brood en blij met de prik.
Deel 1 van het vaccin (Pfizer) is binnen, was een heel project maar verliep zonder noemenswaardige problemen, hoera!
De GGD arts koos er bij het ‘triage gesprek’ al vrij snel voor om mij een subtieler priksysteem te geven (net als bij het allergiecentrum in de planning zat). Ze vond mijn situatie complex en vond daarom dat er een indicatie was voor het aanpassen van het prikprotocol. Ik kreeg het vaccin niet met 1 prik maar in 3 stappen toegediend, met steeds ruime pauze’s ertussen.
Er waren 2 momenten dat ik een lichte reactie kreeg maar dat waren veel subtielere reacties (vergeleken met de infuusreacties) en alles trok ook snel weer weg. De GGD arts heeft bij de reactie die ik kreeg tussen prik 2 en 3 wel even telefonisch overlegd met de allergoloog met de vraag of we nog door konden gaan. Dat vond de allergoloog prima verantwoord, met extra tavegyl erbij. Erg fijn want als je 2/3 erin hebt zitten, wil je het ook goed afronden en niet 1/3 mislopen. Ik voelde me trouwens wel dronken van de tavegyl maar het maakte ook relaxt en dat was best handig.
De volgende keer wil de GGD arts het weer zo doen en dat geeft mij rust. Daarnaast was de extra oplettendheid van de EHBO’ers ook fijn. Wat waren die lief ook! Thee gehad, elke keer na de prik een bekertje water, en ze hielden het echt nauwlettend in de gaten. Ik moest vooraan komen zitten (samen met Dejan) zodat ze er bovenop zaten. Een van hen zag (net als Dejan) ook bij de eerste reactie dat mijn ogen waterig werden.
Anyway. Dankzij het GGD team ben ik dus veilig en vooral ‘elegant’ gevaccineerd. Volgende maand de 2e en dat zie ik nu met veel vertrouwen tegemoet.
Gisteren kon ik trouwens wel goed merken dat mijn lijf aan het werk was, dat werd een klotedag. Koortsig, verkouden, doodmoe en mijn reuma was niet te harden zo gemeen fel. Immuunsysteem op actief gezet door het vaccin, dat was duidelijk. Maar dat had de allergoloog al voorspeld en het is niet erg, juist wel een goed teken lijkt mij. Dagje heel rustig aan gedaan. Vandaag gaat het al veel beter. Ik hoop (en vermoed) wel dat die day after bij vaccin 2 milder zal zijn, omdat je lijf het dan kent.
Om 11.30 de tent in, om 14.30 er weer uit. Het kostte wat tijd maar ik heb ‘m binnen met zo min mogelijk kleerscheuren dankzij maatwerk. En dat is gewoon hartstikke fijn. Dus ik zeg nogmaals: hoera! Vooral ook voor artsen die durven te improviseren.
Brood
Dan het broodproject. Vandaag ben ik daar weer vol frisse zin mee doorgegaan. Maandagavond kwamen er nog 2 desembroden uit de oven (foto bovenaan), geurig en knapperig. Het eerste brood was zalig, het tweede brood was niks (vond ik). Dat had te lang staan rijzen vermoed ik. Maar met het eerste exemplaar was ik blij en simpelweg trots ook. Want dat is dus gemaakt van mijn allereerste homemade desem. Alleen maar meel, water (+ mijn zelfgebrouwen gistwater van appel), zout en mijn eigen desem. Komt geen ‘fabrieksgist’ aan te pas! Dejan heeft ervan lopen smullen. Mijn husband is een sucker voor brood, hij eet stiekem het liefst witbrood maar werd heel happy van het desembaksel. Mijn eerste klant was dus meteen een lastige dus, met zijn witbroodliefde.
Natuurlijk moet het brood beter. Mooier, iets minder zuur, luchtiger. Maar het was een goeie eerste ronde.
Het desem staat nu pauze te houden in de koelkast. Er is een nieuwe variant in de maak en daar ga ik morgen mee bakken. ‘Waarom een nieuw desem?’, zul je misschien denken. Of misschien denk je dat helemaal niet. Ook dan geef ik lekker tòch antwoord, ha! Het 2e desem ben ik gestart met roggemeel, dat maakt je desem sneller actief. Ik heb vervolgens elke dag het aandeel roggemeel afgebouwd en het aandeel speltmeel opgevoerd tijdens het ‘voeren’ van het desem. Als je alleen maar roggemeel blijft gebruiken tijdens het voeren van je desem (± 8 dagen lang), krijgt je brood een zuurdere smaak. Het eerste desem startte ik juist met spelt, kwam lastiger op gang en daarna ben ik rogge gaan gebruiken. Daardoor werd het veel actiever. Maar het brood smaakte mij wel iets te zuur. Dejan vond ‘t zalig, ik wil ‘t iets milder. Door het desem te starten met rogge en dat daarna snel af te bouwen en te vervangen met spelt, hoop ik een milder brood te krijgen.
Ik bakte het brood in een glazen ovenschaal met deksel (eerste deel van de tijd, 2e deel zonder deksel). Zo’n glazen ovenschaal schijnt net zo goed te werken als de gietijzeren pan die in veel desembrood recepten wordt geadviseerd. Wel wil ik t.z.t. een ovenschaal kopen met betere vorm voor brood. Maar eerst blijven oefenen en zien of deze nieuwe liefde ook weer een blijverdje is.
Mensen geven hun desembrouwsels trouwens ook namen, ha! Daar doen wij hier gezellig aan mee en zo praten we dus nu over Alex (desem 1, vernoemd naar de bakkerij in Belgrado waar Dejan als kind graag en vaak kwam) en Bello (het desem in de maak, naam is verbastering van Belgrado). Als ik nog een 3e versie maak, vernoem ik die naar Nijmegen, ha!
Ik brei er een eindje aan. Vanavond als het koeler is maken we nog een lekkere lange wandeling maar we gaan eerst nog hangen op ons terras met een koud drankje. Iemand trouwens nog de zonsverduistering gezien?
Vanuit onze boomhut: fijne avond, tot gauw.
Kiki