Jeuuuuh! Zaterdagmorgen hebben Dejan en ik voor ‘t eerst in maanden weer samen een bakkie gedaan! (en ja, je krijgt een paar tips tegen de winterblues)
Alleen al het feit dat Dejan koffie weer lekker vindt ruiken en smaken, is een feestje. Hij mengt nu een flesje drinkvoeding (oefenmateriaal om van de sondevoeding af te komen) met 2 espressootjes uit onze machine. Maar gemengd met drinkvoeding of niet; als het smaakt als koffie en is gemaakt als koffie dan is ‘t koffie, ha! Ikzelf drink mijn vertrouwde glas latte, nu dan weer met liefde bereid door mijn lief, zoals het al jaren gaat bij ons. Dit kon hier dus afgelopen maanden niet meer en we misten dit soort momenten enorm. Maar we hingen ook in de overleefstand, dan is er niet zoveel ruimte voor ‘het missen’.
Zaterdag keerde dus het koffiemoment weer terug in het rijtje dagelijkse dingen. En allemachtig, wat was dat een kostbaar cadeautje! Zaten we daar hoor…Dejan op de lichtblauwe bank, ik op de donkerblauwe bank, Freek dàn weer bij mij op schoot klauterend en dàn weer verhuizend naar Dejan; Puur Huiselijk Geluk. Met hoofdletters ja.
En nu hebben we dus alweer 3 keer achter elkaar ons koffiefeestje samen kunnen vieren, heeft Dejan zelfs al behoorlijk lopen experimenteren met vloeibaar/zachte dingetjes eten en schijnt de zon, ook al is het grijs buiten.
Het ene experiment lukt beter dan ‘t andere, maar ineens is er een heel nieuwe periode aangebroken die wat ons betreft het einde van de sondevoeding aan ‘t inluiden is. Hoe snel en wanneer moeten we ondervinden (stiekem, heel stiekem hoop ik dat ie er morgen ineens al uit mag als we toch in Radboud zijn) maar de stijgende lijn is nu wel heerlijk scherp stijgend en dat is ie al een aantal dagen. Zo fijn om te zien aan mijn lief! En zo fijn om te merken aan ons samen; dat we weer steeds meer dierbare dingen terug zien komen.
Hier dus géén blauwe maandag – nee joh!
Maar ik kan me wel iets voorstellen bij hoe dat in het algemeen werkt met blauwe maandag. Kersttijd is alweer ruimschoots voorbij, niet meer de verzadiging en glans daarvan in je verse herinnering, niet meer dat frisse nieuwjaarsbriesje in je hoofd, nog geen snel vooruitzicht op voorjaar; een beetje een blêh-gevoel. En ja, daar heeft de commercie dan ooit blue monday van gemaakt. Om ons allen aan te praten dat we voor die dag toch vooral allerlei spullen moeten kopen die ons door de meest deprimerende dag van het jaar kunnen helpen. Bullshit.
Maar: dat het rond dit moment in de winter en het nieuwe jaar bij veel mensen een beetje inkakt allemaal, is vast niet verzonnen. Daarom hier een paar opvrolijkerdjes:
• Een portie dierenzachtheid geeft gegarandeerd een glimlach, niet?! Klik hier.
• Deze site blijft leuk. Niet altijd, maar een kwartiertje scrollen geeft soms hilarische berichtjes en een grijns: klik hier
• Onderstaande muziek is lekker vrolijkmakend (vind ik). Ik ben al een paar jaar dol op Son Mieux, vooral hun meer oppeppende songs, vandaar 2 stuks van deze toffe band:
klik hier
klik hier
En een ander vrolijk en vooral retro oudje: klik hier
Lekker hard zetten en even je bad mood weg-swingen door ‘t huis!
• Een verwarmende oppepper om te drinken, nog gezond ook: klik hier
• En over blije bakkies gesproken: Dalgona koffie, blijft een bijmakertje, wat mij betreft!
De koffie mag dan eigenlijk geïnspireerd zijn op de zomerse ijskoffie; ik maak ‘m juist ook in de winter af en toe als lekkere opfrissende guilty pleasure. Receptje: klik hier. Kan ook prima zonder de ijsklonten.
En wat ik verder nog las als advies van een wijze meneer: ‘laat een sombere dag een sombere dag zijn. Die horen ook bij het leven, vecht er niet tegen maar laat ‘t bestaan en voorbijgaan’.
Goeie maandag gewenst vanuit Nijmegen.
Kiki