Blotevoeten-beekje

Maandag 1 juli 2019

Potjandriedubbeltjes, zitten we alweer halverwege ‘t jaar! Er is veel gebeurd. Vanaf dag 1 al. Het is maar goed dat je niet al te ver vooruit weet hoe het ‘levensbeekje’ stroomt…

Dirk en Freek

Een half jaar geleden gingen we 2019 in met een heel erg ziek hondenkind, onze Dirk. En we wisten niet hoe lang hij het nog zou gaan redden. Maar we waren heel blij dat we in elk geval samen met hem het nieuwe jaar in konden. Knus met z’n drietjes, gordijnen dicht en Dirk die helemaal geen oog en oor had voor het vuurwerk maar gewoon rustig en lief tegen ons aan lag. Drie dagen later moesten we hem met ontzettend veel pijn laten gaan en is hij in mijn armen doodgegaan. Voor ons waren het de lastigste dagen van ons leven.

En nu zijn we een half jaar verder, is ‘t zomer en leeft Dirk voort in Freek, onze fluffy baby. Maar hij zit natuurlijk al die tijd ook stevig in de hartjes hier, en we weten inmiddels dat we hem niet echt kwijt zijn. ‘Hij is er zó bij!’. En door Freek nog méér.

Zomer!

Wat hebben we het warm gehad hè mensen! Maar dat gaf hier bij Boslust wel een extra goeie reden om nou eindelijk weer eens richting Landgoed Beekhuizen (in onze gemeente, bij Velp) te tuffen met de Vespa, de schoenen uit te trekken en heerlijk met de blote voetjes door de koele, glasheldere beekjes te struinen. Heb ik al eens eerder gedaan daar, samen met vriendinnetje Anette. En dat wilde ik afgelopen zomers herhalen maar het kwam er niet van. Afgelopen weekend dus wel, en dat was zo zalig! Verkoelend door het water, maar ook doordat het een heel schaduwrijk gebied is met veel oude hoge bomen.
We hebben Freek trouwens dat beekje ook laten proberen…

Geen waterfanaat

Ik had gehoopt dat Freek het ook geweldig zou vinden in dat heerlijk koele water. Maar helaas, hij kon er (nog?) niet zoveel mee. En dan hoeft ie ook niet, het moet voor hem ook een feestje zijn en geen akelig ding. Dirk was trouwens ook geen waterfanaatje, die vond het wel best zolang hij maar niet nat werd, de lieverd.

We wandelden verder nog langs een prachtige vijver daar bij Beekhuizen. Sprookjesachtig was het, en dat kwam ook door het zomerlicht.

Woodz

Het was een mooie zomermiddag die we afsloten met een hapje eten bij Woodz. Je eet er bij lange na niet zo goddelijk als bij bijvoorbeeld de Watermolen in Velp, waar we vorige week waren. Woodz is meer voor een snelle maar toch best nog gezonde hap. Als je tenminste niet de hamburger neemt… Ik had vis, dat was lekker licht en Dejan koos een falaffelburger, die zag er ook gezond en lekker uit. De broodplank vooraf, met o.a. homemade pesto was heerlijk.
Prima hapje en vooral op een heel erg fijne plek, daar bij Beekhuizen.

Kom, ik ga meneer Boslust achterna richting dromenland. Maar niet voordat ik nog wat foto’s achterlaat van onze mooie middag Beekhuizen, en eentje van ons en de Vespa (tijdens ons Beekhuizentochtje).
Bovenaan op de foto zie je mijn voet in ‘t heldere beekje. Als er nou nog meer van die bloedhete dagen komen (en die kans is groot, de zomer duurt nog lang) dan kan ik je een beekjes-bezoek erg aanraden!

Ciao!