Wat een week!
De Vierdaagseweek zit erop. Oké, de laatste festivaluurtjes in de binnenstad zijn nog bezig maar de Vierdaagse zit erop en de feesten zijn na vannacht ook voorbij. Tot volgend jaar natuurlijk. Want deze fantastische week, komt elk jaar terug.
Het blijft een mooie, blije achtbaan. En als je Nijmegen bezoekt in deze dagen, word je in die achtbaan meegesleurd en ben je deel van het grote Vierdaagsefeest. Of je nou wandelaar bent, feestvierder, toeschouwer of alles tegelijk. Anderhalf miljoen mensen waren in de stad samen heel happy, zo mooi! En wat had Nijmegen ongelofelijk geluk met het weer!
Voor wie de Vierdaagse gewandeld heeft en vandaag dat kruisje mocht ophalen: gefeliciteerd met deze topprestatie, jij stoere!
En ook een groot HOERA! voor de mensen die op het allerlaatst finishten en die laatste meters nog moesten rennen om het te halen. Dat zijn onze ultieme helden; dat je dat dan nog kan opbrengen: wow! Dan heb je wel een spectaculaire finish, persoonlijk en extra luidkeels aangemoedigd door het uitzinnige publiek, dat je zo graag die laatste meters op tijd ziet binnenlopen. Of rennen, dus.
Wij kregen een appje van een goede bekende uit Dieren die meeliep: of we hem kwamen aanmoedigen bij de intocht vandaag. Dus we veranderden ons plannetje en kochten geen gladiolen voor heel veel wandelaars, maar zijn in onze omgeving naar de Via Gladiola gegaan om Rob aan te moedigen.
Foto linksonder: Freek Frummel vond door de stad paraderen duidelijk leuker dan in de fietsmand zitten kijken. En hij vond de feestvierders duidelijk interessanter dan de wandelaars, want hij ging met z’n rug naar de intocht toe zitten, oh oh…
En verder hebben we de hele week genoten van de fantastische Vierdaagse-feestsfeer in de stad. We dachten precies een week geleden: ‘we gaan gewoon even sfeer voorproeven op vrijdag, in de stilte voor de storm’. En oh ja, we wilden ook nog naar het vuurwerk op zondag, verder niet. Maar ook wij zijn door het feestvirus besmet geraakt en gewoon, elke dag naar de stad gegaan. Wel op momenten dat het (behalve zondagavond bij het vuurwerk) nog niet belachelijk vol was. We vermeden de echte avonddrukte en waren er steeds eind van de middag tot ongeveer 19.30 uur. We hebben elke dag een hapje gegeten op de festivalplekken en hadden 2 favoriete plekjes: het Valkhof festival en het festival in het Kronenburgerpark. Hieronder nog een collage met sfeerimpressie.
Helpen
Diep van binnen wil ik zelf al heel lang ook een keer meelopen, net als veel familieleden hebben gedaan. Maar ik weet niet of dat ook echt gaat gebeuren. Met mijn felle reuma zie ik het op dit moment niet heel erg zitten. Maar ik volg de pilot die dit jaar wordt gehouden -met een Alinker loopfiets- met grote belangstelling. Er mocht een mevrouw meewandelen met die loopfiets en zij kreeg meetapparatuur mee, om te bekijken of haar prestatie met hulpmiddel, te vergelijken is met die van een niet-beperkte wandelaar. Als dat zo is, mogen meer mensen met een beperking de Vierdaagse lopen met zo’n Alinker. Ik las dat dit dan ook kan gelden voor reumapatiënten. Wie weet… Of wie weet, krijgen we mijn reuma weer beter onder controle (nu een zooitje) en kan ik ‘m dan toch eens lopen. Het lijkt me leuk, maar het is geen droom of moeten, dat ook weer niet.
Wat ik in geval wel graag wil gaan doen, is als vrijwilliger gaan helpen. Voor volgend jaar heb ik al met het Rode Kruis afgesproken dat ik me in februari aanmeld als blarenprikker. Degene die mijn mailtje beantwoordde, gaf aan dat ze me het liefst nu al hadden willen inzetten. Maar je moet wel eerst een cursus wandletsel krijgen (nee, niet verkeerd geschreven, zo heet het echt)van hen, en daar was nu natuurlijk geen tijd meer voor. Volgend jaar hoop ik dan alsnog mee te kunnen helpen met het Rode Kruis. Als ik ‘m zelf dan niet kan wandelen -of in elk geval voorlopig niet- dan wil ik graag wandelaars helpen om ‘m helemaal te kunnen lopen.
Maar ook zonder wandelaar te zijn, was het -net als in de jaren 70, toen ik als kind in Molenhoek & Nijmegen langs de weg stond met mijn familie- een groot feest! Dat gold deze week ook voor…
Freek Frummel!
Die heeft heel wat harten doen smelten deze dagen. Liep ie daar met kwispelend staartje en een Vierdaagse slinger om z’n nekkie door de stad te paraderen. Zo guitig! Mensen wilden een foto van hem maken en er waren veel glimlachen en opmerkingen. Er was in het Kronenburgpark een groep heel hippe tiepjes aan het dansen. Een van hen, een dansende jongen die to cool for school leek, zag Freek en vroeg of ie hem mocht aaien. Hij bleef maar bij Freek hangen en was helemaal verliefd, zo aandoenlijk! Toen we het park verlieten, riepen ze nog naar Freek. We hoorden het eerst niet, maar ze riepen nog harder en de cool dude kwam ons achterna rennen. Nog even afscheid nemen van de Vierdaagsehond. Zo werd Freek meerdere keren genoemd deze week.
Freek liet het zich allemaal lekker aanleunen en stapte steeds weer vrolijk verder door feestend Nijmegen. Thuis lekker lang dutten, de volgende dag dan weer vrolijk struinen door de stad. Onze Freek Frummel, die niet bang wordt van vuurwerk, ook niet van drukte en die dol is op lieve aandacht van lieve mensen.
De stilte na de storm
Nou, dit was dan onze eerste echte, volwaardige Vierdaagse ervaring als inwoners van Nijmegen. Voor mij een deja vu als voormalig Nijmeegs kind en nu heb ik samen met mijn geliefde en onze happy hond, genoten van onze stad in het hier en nu.
En over een paar dagen…gaan wij genieten van onze stad in rustig vaarwater. Als alles is opgeruimd, als de bezoekers naar huis zijn, als veel inwoners op vakantie zijn en de straten stiller zijn dan normaal: zalig! Het is alsof je dan dieper en lekkerder kan ademhalen. Ook dat is weer een heel bijzondere sfeer, die vakantierust. De stilte na de storm. Juist dan blijven wij hier. En dan denken we terug aan deze voorbije, surrealistische leuke, uitbundige Vierdaagseweek. Een week waarin wij Nijmegen extra sterk hebben beleefd zoals Nijmegen altijd al was: een prachtstad. En het is fijn om na al die jaren nu sinds 3 jaar weer ‘thuis te zijn’.
Wij gaan ook vakantie houden nu. Dat wordt een maandje niet bloggen. We doen komende week nog wel wat design-tekst klusjes en we vieren mijn verjaardag. Maar daarna: vakantie. Bij regen: boekjewerk (maar moet niet), filmpjes kijken, spelletje doen, lekker koken, muziek luisteren; waar we maar zin in hebben. Bij droog weer: lekker op pad.
Namens husband & hond: vanuit -nu nog- feestend Nijmegen een fijn weekend + mooie vakantie gewenst en tot in de nazomer!
Kiki
Foto helemaal bovenaan: na enige moeite wapperde de Vierdaagsevlag prachtig op ‘t hoekje van onze daktuin. Hieronder: feestend Nijmegen in de avondschemer.
