Een weekendBabbel.
Ken je de pruikenboom? Dat is een wonderlijk soort boom. Ik schreef er al eerder iets over op mijn blog, er staat een joekel van een struik van in een wijk hier verderop en we zagen ‘m voor het eerst afgelopen zomer. We hadden deze boom/struik nog nooit gezien en verwonderden ons enorm bij de eerste aanblik. Hij is prachtig pluizig. Het contrast tussen blad en bloem is grappig, de bloemen super fluffy, de blaadjes juist bijna grafisch. In de zomer waren de pluizen roze-rood en nu zijn ze opgedroogd (ze voelen nog steeds heel zacht aan) en bruin. De bloemen hebben een suikerspin effect: ik zou er zo in willen bijten!
Broodbakken
Het oefenen met het desembrood gaat goed. Het brood krijgt een steeds betere vorm, en ik kan steeds meer met het deeg. Je hoeft het niet echt te kneden, het is meer uitrekken, dubbelvouwen en het deeg heel veel tijd geven om rustig te rijzen. Het vraagt veel minder kracht van je handen, dus een prachtig brood voor mij. Ik heb diverse methodes geprobeerd, lekker geoefend en ben nu blijven hangen bij dit ‘recept’. Daar ligt mijn voorkeur bij en dus ben ik daar nu al een aantal weken mee aan het oefenen. Het is een heel fijne, werkbare benadering die ook echt succes geeft. Ik moet geduld hebben want het is nog verre ideaal. Echt goed desembrood bakken kost veel tijd en oefening. En dan bedoel ik met ‘goed’ natuurlijk de hobby-bakkers-standaard. Wat professionele bakkers leveren is natuurlijk van een andere orde. Maar die gebruiken er vaak ook allerlei middeltjes bij. Dit recept geeft je het meest pure brood dat je maar kan bedenken.
Bovenaan (en op de collage onder) mijn meest recente brood. Ik werd tijdens het bakken afgeleid met een telefoontje, dus het brood is wat aan de donkere kant. Maar het is alweer een stukkie hoger en ‘opener’ van structuur en dat is fijn want dat wil ik graag. We blijven spelen, ha!
Dakterras opgeruimd
Als je van een twee-onder-een-kapje met joekel van een tuin verhuist naar een appartement met dakterras, dan scheelt dat een heeeuuuuulebooooeeeel werk. Maar ons dakterras (dat ik bovenaan balkon noem omdat dat lekker staat met al die B’s, ha!) is ook niet onderhoudsvrij. Om het gezellig te krijgen, heeft het veel groen nodig en dat hebben wij dan ook. Maarja, dat moet dan gesnoeid en herfstklaar gemaakt worden. We hebben de planten die in de herfst en winter extra zorg nodig hebben gesnoeid, verpot en in een hoek op de grote ‘werkbank’ neergezet. Dat is een minder mooie hoek van het terras (met lelijke muur enzo), waar spullen droog staan onder de werkbank en waar we planten verpotten en zakken met aarde bewaren. Die hoek houden we de komende maanden goed in de gaten zodat de planten die daar staan, in het voorjaar weer gezond het terras op kunnen.
Verder hebben we de zomerkleden geveegd en opgerold. Die gaan volgend jaar nog wel een zomertje mee denk ik. En alle groenblijvers (vooral dennetjes) staan meer bij elkaar op het terras, zodat we in de komende herfst- wintermaanden niet alleen een groen uitzicht houden (rond ons appartement veel naaldbomen ook) maar ook een groen terras, vanuit de woonkamer gezien.
En ondanks dat het best even wat werk is, is het niet te vergelijken met de berg werk die we aan onze tuin hadden. Dat hield maar niet op, het was niet leuk meer. Steken we op ons dakterras even de klauwtjes uit de mouwtjes dan hebben we meteen -en voor lange tijd- effect van ons werk. En daar worden we allebei elke keer weer blij van.
Burendag
Over blij worden gesproken. Gisteren waaide onderbuurvrouw Patricia hier aan om te vertellen over haar plannetje voor vandaag: omdat het vandaag Burendag was, had ze beneden in de hal een grote tafel neergezet met daarop voor alle buren uit ons gebouw een cadeautje. Hoe lief is dat?! Wij reageerden meteen enthousiast gisteren. En toen we vanmorgen beneden kwamen, zag het er feestelijk uit. Patricia is gewend vanuit haar vorige buurt om aandacht te geven aan Burendag, en dat heeft ze dus vandaag op een heel mooie manier voortgezet. We kregen een theeglas gevuld met herfstchocolaatjes, en wij zitten daar nu heerlijk van te genieten. Echt lief, die actie van buuf Patricia.
Buuv bakkie
We struinden vandaag even door ons deel van de stad (Nijmegen Goffert / Hazenkamp) om bloemetjes te scoren op de Groenestraat. Meteen een mooie bolchrysant gekocht voor buiten. En daarna streken we neer bij buurt-tentje Buuv voor een heel erg lekker bakkie. Even het Goffertpark doorsteken en we kunnen aanschuiven daar. Dat vind ik nou zo prettig aan hoe we nu wonen: wel weer in de stad met alle leuke plekjes binnen bereik, maar in een stadsdeel dat niet zo hectisch is als de binnenstad en juist wel lekker bosrijk. Van alles het goede. Daar hebben we de drukke weg die hier vlakbij loopt, zeker voor over. Ik wil maar zeggen: het is absoluut niet perfect hier (waar wel…), er zijn dagen dat ik die weg opnieuw vervloek (al wordt ‘t wel steeds minder). Maar ik merk dat ik vooral heel dankbaar ben voor de fijne kanten. Vannacht weer in slaap gevallen met roepende bosuilen, het is en blijft magisch. En dan op zaterdag lekker struinen door de stadswijk, bloemetjes kopen en koffie drinken; gewoon top.
Kom, ik ga nog even een muziekje luisteren met husbandlief. Morgen zijn wij 13 jaar getrouwd en vieren we een knus klein feestje samen, en zoeven we even lekker richting binnenstad.
Iedereen nog een fijn weekend gewenst; heb ‘t goed.
Kiki
#Buur
#Dakterras
#Herfstklaar
#Broodbakmeisje
#Nijmegen
#Bosrijkindestad
#Pruikenboomsuikerspin
#Verwonderen
Foto’s onder:
1 mijn meest recente desembrood (van 100% zelfgemaakte desem)
2 Freek en Jasper doen een snuffelknuffel
3 + 4 het lieve, lekkere cadeautje we vandaag cadeau kregen van een buuf, vanwege Burendag
5 het is herfst en dus verruil ik de heerlijke (en best ‘gezonde’) ijskoffie van mijn lieve Dejan, voor een warme koffie. Ook lekker weer.
