Bij ons aan tafel, Buur en blij bakkie.

Met een bakkie voor m’n snufferd, lekker muziekje op en Freek Frummel uitgestrekt naast me op de bank even een blogje schrijven. Fijn! 

Mijn kookproject -bij ons aan tafel- was weer een feestje, maandag. As usual. Een mooie sfeer, genietende gasten, fijn werken. Ik maakte onder meer deze soep van Allerhande. En een voorgerecht dat ik zelf had bedacht, bulgur met allerlei specerijen. Die bulgur legde ik in het midden van het bord, met daaromheen wat verschillende hapjes die lekker combineerden met de bulgur. Spitskool met een mandarijndressing, miso-champignonnetjes, gebakken appeltjes en zachte geitenkaas. Het was een leuk maal om te maken.

Ik moet er een lange dag van bijkomen, alles doet zeer de dag erna. En dat is helemaal niet erg want jeetje, wat is ‘t dat waard. Het is en blijft een speciaal concept, dat al sinds 2010 steevast lekker loopt. Ik kan mijn kookhobby kwijt en er gaat iets heel verbindends uit van samen eten. Ikzelf ben er druk mee samen met husband lief, maar de gasten hebben ‘t goed samen. Terwijl wij in de keuken borden staan op te maken, horen we vanuit de eethoek gezellige geluiden, lekker lachen, verhalen die verteld worden. Dat geeft giga voldoening. Eens per maand dit kunnen blijven doen is gewoon een klein groot geluk.

Blij van Buur

Gisteren dus een bijkom-dag en vandaag weer in beweging. Wandelen. Is belangrijk voor mijn lijf. Als ik last heb, is wandelen meer ‘helend’ dan in bed gaan liggen. En we houden van lekker struinen. Freek Frummel ook. We wilden eigenlijk met de bus naar de Waalkade en vanaf de kade de Ooijpolder in wandelen. Terug dan een koffietje in de stad en weer naar huis. Maar toen we naar de bus liepen, merkten we al aan de gure wind dat we helemaal geen zin hadden om bij de rivier te zijn (waar de wind nog steviger waait). Voor Freek ook niet leuk. Dus we wijzigden ons plannetje ter plekke.

We namen dezelfde bus maar stapten niet uit in het centrum maar bij het Erasmusgebouw van de Radboud uni. Vanaf daar wandelden we door de wijk Brakkenstein (erg leuke wijk) naar Buur. Een heel leuk tentje in Brakkenstein. We kwamen er al eerder voor koffie, een borrel en lunch. We willen er op een zomeravond ook een keer gaan avondeten op het leuke terras bij de tuin en er dan vanaf huis naartoe wandelen.

Anyway. Vandaag deden we een bakkie bij Buur en we zagen dat je er sinds kort ook Uitgestelde koffie kan kopen. Dan betaal je een (of meer, wat je wilt) koffie alvast vooruit, voor iemand anders die het niet zo breed heeft. Iemand die dakloos is, of moet eten van de Voedselbank bijvoorbeeld. Dat jij dat kopje koffie hebt betaald, wordt geregistreerd aan de bar. En iemand die zich dus niet zomaar een koffie kan veroorloven, kan aan de bar dan vragen of er nog uitgestelde koffie is. Als dat zo is (dat staat dan dus geregistreerd) dan kan diegene gratis koffie krijgen, die dus eerder betaald is door jou of anderen. Een heel mooi systeem uit Italië, dat nu al zo’n 10 jaar steeds meer voorkomt in de Nederlandse horeca. Je ziet het veel in Amsterdam, hier lees je er meer over. Maar het gebeurt in steeds meer steden. Zo ook bij ons in Nijmegen. Lees hier. En hier. En dus ook bij Buur, waar wij vandaag waren: klik hier. Uitgestelde koffie is een met liefde betaald en ingeschonken bakkie, om een ander blij mee te maken. Een blij bakkie dus.

Ik heb me voorgenomen om vanaf nu bij koffietentjes tijdens het afrekenen steevast te gaan vragen of zij Uitgestelde koffie hebben. Want dit soort gebaren en ideeën, daar kunnen er gewoon nooit genoeg van zijn in het leven. Met mijn kookproject zorg ik op heel bescheiden schaal voor een minisnufje verbinding, maar de horeca kan hierin juist heel veel -en veel meer- doen. Blij met Buur en andere plekjes waar medemenselijkheid liefdevol wordt gestimuleerd.

Fijne woensdagavond. 
Kiki