Eigenlijk doen wij nooit aan valentijnsdag maar mijn husband deed het stiekem tòch.
Dat gebeurt ook wel rond Sinterklaastijd – dan zeggen we: ‘we doen niks hoor’ en stop ik lekker wèl een cadeautje in Dejan z’n schoen, die ik dan bij het raam heb gezet. Zo houden we ons niet aan onze zelfbedachte regels en dat is maar wat leuk, haha.
Deze Valentijnsdag kreeg ik van Dejan een heel lief ringetje én een nieuwe toevoeging aan onze Story Tiles: bovenstaande giraffen. Een tegeltje met de titel Always by my side.
Dat laatste is wat Dejan en ik al bijna 19 jaar nastreven samen. Het lukt ons heus niet altijd 100%, maar we willen er heel erg graag voor elkaar zijn. En die intentie alleen al, is voor ons liefde.
Ook het leren van elkaar over hoe je er voor elkaar kan zijn -wat de ander daarin nodig heeft en juist niet- is liefde. Als je in korte tijd aan beide kanten met een ziekte als kanker wordt geconfronteerd, dan ontdek je dat heel intensief en in hoog tempo. Je leert elkaar kennen in een andere context. En dat is soms moeilijk en op andere momenten juist weer heel mooi.
Wat vooral telt is het voelen dat je die ander steeds weer opnieuw, naast je vindt en dat je die ander steeds weer opzoekt om naast te gaan staan. Op momenten dat er iets te vieren is, maar ook als je soms even verward en gewond bent door wat het leven doet.
Liefdevol weekend gewenst.
Kiki
▼ Het cadeautje dat ik van Dejan kreeg, was ook prachtig ingepakt.
