Bericht nummer vier -en dag nummer twee- van de 4Daagse.
We hebben vandaag alles uit de kast getrokken om ons papieren boekje waar mogelijk richting de uitvallers te sturen. Boekjes brengen bij een blarententje, boekjes afgeven bij een registratiebureau op het start- en finishterrein (voor de zekerheid, daar komen in principe geen uitvallers maar heel soms toch nog wel een verlaten uitgevallen wandelaar), extra boekjes naar het Rode Kruis en boekjes bij een motormedewerker die achter de bezemwagen aan rijdt. En maar dat terrein over sjouwen wij, haha!.
Intussen nog opnames gehad met Hart van Nederland, dat een item maakte over de uitvallers. Het werd bij de late editie van Hart van Nederland uitgezonden rond 22.30 uur. Kort maar krachtig en vooral ook vrolijk, met een lekkere knipoog. Daar zijn we heel blij mee! Wat ik superleuk vond, was dat een van de uitvallers in die bezemwagen toen hij (op camera dus) een Troostboekje kreeg van de bezemwagen-medewerkster, grapte: “Oooh, dan heb ik ook een prijs!”. Als het overal zo vrolijk en lekker luchtig wordt ontvangen, dan worden wij zeker weten óók heel vrolijk! Alles voor het bekender maken van van dit boekje, zodat meer uitvallers ervan weten. Of wandelaars die nog wel lopen maar bijv. een wandelmaatje hebben dat uitgevallen is en dat het boekje voor hem/haar willen meenemen.
We hebben zelf twee wandelaars persoonlijk een boekje kunnen geven, dat was toch wel speciaal om te doen, als iemand dan toch uitvalt… We zagen vanmiddag ook nog een uitgevallen wandelaar zitten bij de service desk, zij was super verdrietig. Ze kreeg van de medewerkers een Troostboekje in handen gedrukt, net toen wij binnenliepen. Medewerkers op diverse plekken zijn zich bewust van het boekje en geven het mee. Ook bij het Rode Kruis. Dat alleen al is tof. Veel meer kunnen we niet doen.
Op de socials gaat de 4Daagse nu ook meer awareness kweken voor het boekje, dat heeft ‘t nu ook wel nodig. Ik zit zelf niet op Instagram en kon het daar dus niet zien maar iemand stuurde door wat ze zag op Stories. Fijn. En nu dit bericht hopelijk in de herhaling. We willen die boekjes bij de uitvallers hebben.
Het was intussen ook weer fantastisch om in de stad te zijn, in het klopende hart van de 4Daagse. Wat een giga festijn is dit. En wat een mega operatie ook vooral. Ik heb enorme bewondering voor iedereen die dit helpt haalbaar te maken. Als je al die stromen mensen in de stad ziet, inclusief de enorme stroom wandelaars; het is bizar eigenlijk. Zo cool dat dat dus allemaal soepel verloopt (in elk geval voor zover bekend).
Dat was ‘m weer, nu nog even bankhangen met man en hond. Die lieve Freek slaapt nu al een paar uur als een roosje. Die struinde weer trouw -en met zwiepstaart- met ons mee. Wel veel water gegeven, regelmatig pauze en zo min mogelijk in de zon. Morgen denk ik dat we wel wat korter gaan, om Freek niet te overvragen. Onze 4Daagsehond!
Welterusten vanuit Nijmegen.
Kiki