Ut git deur!
Wat hebben wij zitten schaterlachen vanmorgen bij het lezen van een 4Daagse- nieuwsbericht in de Speld.
Het is een kort bericht en je moet ‘t echt even lezen, als je zin hebt om te grinniken. Klik hier.
Wat zijn dat toch een fijne grappen, tussen al ‘t veel te heftige wereldnieuws.
Wij gloeien intussen nog na van een heerlijk, warm, grappig en super feestelijk feestje gisteren bij ons thuis, dat we vierden samen met allemaal fijne mensen. En we hadden ook een ‘gastvrouw’, Heleen, die onze feestgasten voorzag van drankjes, taartjes en vooral van een warme, humorvolle en feestelijke benadering. Een aanwinst dat zij erbij was ook. We kennen haar van de ruilkring waar wij sinds ruim een jaar lid van zijn.
Wat ook heel bijzonder was, dat was de aanwezigheid van Wendy, iemand die mijn blogje al een flink aantal jaren volgt. Toen ik een tijdje geleden op mijn blog schreef dat je mij kan mailen als je ons mini online magazine wil lezen (Blaadje, gratis), reageerde (o.a.) Wendy, dat ze dat heel leuk vond. En in dat Blaadje las ze dan weer een oproepje voor mensen die in de 4Daagse ooit uitgevallen zijn maar ‘m een editie later wel hebben uitgelopen. Bedoeld voor ons Troostboekje. Ook toen reageerde Wendy: haar mams heeft de 4Daagse in 1996 niet kunnen voltooien maar het jaar daarna glansrijk!
Dat leverde een prachtig dagboek-achtig verhaal op, dat Wendy samen met haar moeder heeft ontwikkeld. Ze liepen de 4Daagse samen, haar mams viel uit en Wendy moest alleen verder. Ze heeft het wel gehaald en haar mams het jaar daarna dus ook! Het is een meeslepende en bemoedigende bijdrage geworden aan ons boekje. En intussen mailden Wendy en ik al een tijdje gezellig heen en weer over van alles, er was meteen een klik. Ze besloot deze dagen naar Nijmegen te komen om de 4Daagse-sfeer te proeven èn om bij ons feestje te zijn en elkaar te ontmoeten. Een superleuke ontmoeting die voelde alsof we elkaar gewoon al heel lang kennen.
We hebben met z’n allen genoten van de taartjes (bovenaan nog een keer) en de bubbels en Dejan en ik zijn in de watten gelegd met superlieve cadeautjes -en de mooie rooie gladiolen!- en we hebben aan het eind ook nog met een cluppie zalig mee zitten blèren met Ronnie Ruysdael’s Nijmegen, jaja... Om vervolgens met twee buurvriendinnen over te blijven en de hele avond lang te bomen, lachen en weer bomen. Van 15 uur ‘s middags tot bijna middernacht in de feestbubbel gehangen. Het vuurwerk aan de Waal hebben we vandaag maar op tv teruggekeken, het was weer magisch, zelfs op tv.
Vanmorgen moesten wij heel vroeg op. De aannemer die de renovatie volgend jaar gaat doen, had van de verhuurder opdracht gekregen om schaduwdoek te komen hangen op ons dakterras, tegen een grote glazen-tegelwand. Bedoeld als test, om te zien of de warmte boven ook door die wand wordt veroorzaakt. Wij (best een beetje brak) uit bed gerold. Gelukkig waren het hartstikke aardige timmermannen, die ook nog eens fantastisch hebben geïmproviseerd toen bleek dat de maat van het doek niet helemaal klopte, top! Het was nog gezellig ook.
We wilden vanmiddag eigenlijk sfeer snuffelen in de stad bij de feesten maar voelden ons iets te brak, oh oh…Dus we hebben vandaag een lui dagje gedaan en een lekkere middagdut. Vanavond vroeg naar bed om dan vanaf morgen in actie te duiken en elke dag onze Troostboekjes te verspreiden daar waar ‘nodig’. Ik meld mij morgenavond weer even (denk ik;-)
Voor wie gaat wandelen: mooie start morgen, voor wie gaat feesten in de stad: mooie avond! Enne…check echt even dat Speld bericht als je ‘t nog niet hebt gedaan: klik hier.
Fijne zomeravond!
Kiki
