Mijn zelfgemaakte desembrood is natuurlijk nog laaaang niet klaar…

Mijn ambitie om het brood vanmiddag te serveren bij de lunch met ‘juf’ Jolande, was te groot. Het deeg ligt nog uren te rijzen (nadat het ‘voordeeg’ vannacht al heeft gerezen en het gehele deeg vandaag ook al), het brood kan pas vanavond worden gebakken. Ik had de tijd die dit deeg- rijs- en bakproces vraagt een beetje onderschat. Geeft niet. Jolande woont nu weer in Nederland (vlakbij Dieren, het dorp waar wij woonden) en we gaan elkaar vaker zien. Volgende keer heb ik zeker weten een eigen desembaksel voor mijn lieve vroegere juf, ha!

Het was een heerlijke middag met Jolande. Veel gelachen, bijgekletst, een heel warm weerzien. We hadden elkaar door coronatijd langer niet gezien, Jolande zat in lockdown in Spanje. Nu woont ze weer in Nederland, echt fijn! En wat kregen we een super mooie reactie van haar op onze Nijmeegse boomhut. Fijne middag!

En het deeg, dat rijst intussen rustig door. Ik denk wel dat ik een risico heb genomen door de desemstarter en het brooddeeg te maken uit twee verschillende recepten. Dan zijn de verhoudingen (hydratatie, gehalte meel enz.) toch niet helemaal op elkaar afgestemd en daar had ik niet over nagedacht. Ik hoop dat ik desondanks twee heerlijke broden uit de oven mag schuiven vanavond. Het deeg stemt me zeker hoopvol.

Dat laatste geldt ook voor morgen als ik mijn 1e Pfizer prikje krijg. Afgelopen vrijdagavond nog een goed gesprek gehad met de allergoloog, ik heb een brief van hem mee en ook een van mijn huisarts, Dejan blijft erbij gelukkig, de pre-medicatie die ik morgenochtend moet innemen is in huis en daar word je ook nog eens lekker suf van, dus da’s alleen maar goed.

Ik ga er vanuit dat het gewoon soepeltjes zal gaan, zonder heftige reacties van mijn lijf. Dat zeg ik nu trouwens wel heel makkelijk; ik vind het stiekem gewoon eng. Dat wordt door iedereen -mijn fijne husband, de huisarts, de allergoloog, lieve mensen die we deze dagen spreken- ook heel goed gesnapt en dat helpt me wel. Begrip, zachtheid: het haalt de scherpe randjes weg.
En ondanks dat ik het eng vind en weet dat ik daartoe ook heel goeie redenen heb, kan ik me prima ontspannen en heb ik ook gewoon vertrouwen. De allergoloog gaf nog aan dat, mocht de GGD arts het toch onverstandig vinden dat ik morgen bij hen wordt gevaccineerd, de allergoloog dan gaat proberen of ik zo snel mogelijk alsnog in het allergiecentrum in Utrecht kan worden geprikt. Maar we denken dat ik wel door de ‘ballotage’ kom morgen, ha!

Anyway. Ik ga zometeen eens even de terrastuin water geven en daarna bij mijn desemkindjes koekeloeren (2 broden worden ‘t). De avond staat in het teken van tuinplantjes, zomeravondzon, broodproject (moet het nieuwe desempje ook nog voeren trouwens) en een heerlijk pittige mediterrane soep zometeen: deze hier. Aanrader! En fabriceer dan please, ook die chili olie die ze erbij hebben gezet. Want die maakt het helemaal af.

Nou eh…effe die vingertjes gekruisd houden voor mij morgen (11.30) mensen, alstublieft?! Dat het gewoon makkelijk verloopt, dit uitdaginkje met lastig lijf. Zou voor de verandering ook wel eens feestelijk zijn, een goeie ervaring, ha!

Geniet van de zon en van je avond.

Ciao, tot gauw. 
Kiki

Foto’s
Bovenaan: een van de 2 brooddeegbollen in de ‘laatste fase rijsmand’ (in ons geval
is dat een kom met theedoek met bloem bestrooid). Hieronder: de lunch met Jolande vanmiddag. Witlofbladeren gevuld met guacamole en een mix van huttenkase,
kruidenkaas en augurk. De 3e variant is blue stilton kaas met druif. Lekker brood erbij (helaas dus nog niet van mij), roomboter, fenegriekkaas, tomaatjes: we hebben zitten smullen.Daaronder: Jolande vanmiddag genietend van de zon op ons terras.
En ik…ga nu slurpen van het heerlijk koele citroenwater! (foto rechtsonder)