Gisteren riep ons terras de hele middag: kom nou hier, de zon schijnt!
Sindskort piept de zon zo ver over het gebouw dat ons balkon ‘s middags al grotendeels in het zonlicht zwemt. Ik had een belafspraakje met mijn tante, en we hadden afgesproken om allebei met een kop koffie ervoor te gaan zitten (zij in Nijmegen West, ik in Nijmegen Midden).
Ik plofte neer op het balkon, in de zon. Dat was wel een zon met tandjes, zoals ze in Servië (het moederland van mijn lief) dan zeggen. Zonnig en fris, met een scherp briesje. Maar ik heb het wel mooi een half uurtje kunnen volhouden en dat geeft dan toch een onvervalst lentegevoel. Iets dat ik ook wel even nodig had, het is een taaie tijd. In het algemeen, voor iedereen en ook persoonlijk. Daarover wijd ik dan wel weer uit in de maandagbijpraat van morgen.
Terug naar de koffie; dat is in mijn geval tegenwoordig graantjeskoffie van Zonnatura. Op gewone koffie ging ik stuiteren en zelfs decaf koffie viel niet lekker (koppijn). Daarom drink ik sinds kort graankoffie en die vind ik stiekem nog veel lekkerder. Tip van mij dus: als je je koffie-inname wil minderen of stoppen, probeer dan de koffie van Zonnatura eens. Die is echt lekker, mits je de cafeïne kan missen natuurlijk. En dat kan ik prima, lucky girl.
De tijd dat je een geitenwollensokkenmiep bent als je alternatieve koffiesoorten slurpt, ligt allang achter ons. Elke zichzelf respecterende koffietent heeft nu ook al die andere soorten in het aanbod. En ook vegan koffies (dus met vegan melksoorten) zijn al jaren heel normaal. Daar moet ik nog wel aan leren wennen trouwens: ik kan geen enkele vegan melksoort vinden die ik lekker vind. We kopen alleen maar biologische melk, maar als je het echt 100% diervriendelijk wil doen, neem je vegan melksoorten. Misschien ga ik dat binnenkort weer eens proberen.
Voor nu ga ik genieten van onderstaand tafereel: mijn heerlijke husband & hondenkind aan de stoei. Doei!
Kiki