Donderdag 16 april 2020
Freek is 1 jaar hier. Het voelt als gisteren en als een eeuw geleden. Zelfs januari voelt als jaren terug…
Deze crisis plaatst ons in een soort vacuüm voordat we een nieuw tijdperk inrollen, zo voelt het op dit moment. Maar misschien blijkt straks als we kunnen terugblikken op deze periode, dat ik dat ‘verkeerd’ heb gevoeld, ha!
Anyway, Freek 1 jaar bij ons: het is een bijzonder gevoel. We zijn zo schathemeltje rijk met hem…ik zou zijn fokker en vooral zijn mama Eefje (een super leuke lieve hond!) wel elke dag willen overladen met dankberichtjes…
Freek is lief (uiteraard), cute (uiteraard), stoer (uiteraard), stormy en vredig, knuffelig en speels, extrovert en verlegen en: zooo clever. Dan ziet ie dat we de lunch maken, komt naar de keuken, zet z’n braafste bekkie op en maar wachten. Ik pak een kauwstick voor ‘m en zeg: ‘Wat ga je dan doen?’.
Freek snapt op zo’n moment dat er iets van hem verwacht wordt en gaat dus netjes zitten. Nooit meteen alles weggeven, altijd beginnen met minimale moeite, ‘vindt’ Freek.
Ik doe niks, en zie Freek denken: liggen dan misschien? Snel ploft hij neer op de keukendeurmat. Hoopvol en gretig kijkt hij mij weer aan. Ik doe nog steeds niks. En dan zie je hem weer denken: ‘wat nou dan?! Aaah, oke, tentje!’
Pijlsnel zoeft hij naar zijn tent, gaat netjes liggen en zet weer z’n gehoorzaamheids-smoeltje op. En jahoor, dat was precies wat ik van hem wilde. Dus hup, gauw geven die traktatie. Met een heleboel lovende woorden erbij natuurlijk. Hij blij, wij blij. Slimme jongen.
Die kauwstick is in no time op. Bedoeld om rustig op te kauwen maar Freek werkt ‘m haastig naar binnen. Het staat niet in verhouding met alle moeite die hij ervoor moest doen. Da’s dan weer niet zo slim van hem…
1 jaar leven met Freek, het is een feest!
Ciao, tot gauw.
Kiki
